Bij Pieter Haverkamp stroomt orgelmuziek in de aderen

STEENDEREN – Pieter Haverkamp is nu 65,5 jaar. De organist van het Steenderense Mitterreither orgel en dirigent van de Cantorij gaat daarom met pensioen. "Ik zie wel tegen die laatste zondag op. Gelukkig hebben ze weer een vakman gevonden, Joop van Goozen uit Brummen", laat Pieter opgelucht weten. "Ik speel op 2 oktober eerst zelf en Joop neemt het dan over."

Door Liesbeth Spaansen

Wat er op zijn pad komt, ziet Pieter nog wel. Zijn gezin hield altijd rekening met zijn werk als organist en hij gaat nu de balans opmaken, want er is heel veel gebeurd. "Het is ook een emotioneel moment, omdat ik het zolang heb gedaan. Orgelspelen in kerkdiensten is mijn leven. Ik heb het nagerekend. Toen ik vijftien jaar was, ging ik met mijn vader mee naar de kerk en hij zei: 'je weet hoe het moet, nu kun jij het wel'. Eigenlijk ben ik vijftig jaar lang bijna iedere zondag min de vakanties aanwezig geweest."

Pieter Haverkamp is geboren en getogen in Wijhe. Thuis werd veel gemusiceerd en ook Pieter volgde muzieklessen. Tijdens zijn vervolgstudie aan het conservatorium, in 1972, kwam Pieter met een groep studenten naar het Mitterreither orgel in de Remigiuskerk in Steenderen. "Ik dacht 'jeetje, dat is een mooi orgel'. En toen ik in 1993 een vacature las in het vakblad, zei ik tegen Rinske: 'daar wil ik heen'. Dat is gelukt. Wat mij betreft was het organistschap in Steenderen de bekroning op het zondagse spel. Het is het mooiste orgel wat ik bespeeld heb in mijn carrière als vaste organist."
Het kabinetorgel uit 1801, dat bij Pieter en Rinske in de kamer staat, is niet in speelbare toestand, vertelt Pieter. "De restauratie is nog niet helemaal afgerond. Dat is mijn eerste opdracht voor na mijn pensioen", lacht hij. "De klank van een kerkorgel wordt bepaald door de ruimte waar die staat. Hoe mooier de ruimte is, hoe mooier het orgel klinkt. Zo werkt dat gewoon."

Alsof het nog niet duidelijk is dat zijn hart bij het orgelspel ligt, vertelt hij enthousiaste verhalen over zijn vakanties. "Voor iedere organist en orgelliefhebber is het fantastisch; als je 'in den vreemde' bent en je ziet een kathedraal of een dom; dan moet je naar binnen. Als je dan het geluk hebt dat je even mag spelen, dat is heel erg bijzonder."
Met de organistenclub maakte hij speciale orgelreizen door Europa. "De eigenaardigheid van organisten is dat zij bijna iedere plek weten waar een belangrijk orgel staat. In de Dom van Keulen bijvoorbeeld, of de kerk in Amorbach met het wereldberoemde Stumm-Orgel. Ik ga een brief sturen naar de organist of ik volgend jaar op dit orgel mag spelen."

Pieter, die jarenlang orgellessen gaf aan de muziekschool, maakt zich wel zorgen over de toekomst van het orgelspel en het orgel op zich in Nederland. "Er is bijna geen jeugd die nog enige interesse toont in het instrument, terwijl in de hele westerse cultuur er altijd kerken waren en vanaf 1600 orgels in kerken." Hij moest destijds stoppen met lesgeven in Kampen omdat er te weinig leerlingen waren. Alleen op de conservatoria in Utrecht of Amsterdam zijn nog colleges voor orgel. "Gelukkig hebben ze het hier in Steenderen gered om een goede collega te krijgen", lacht hij dan."Dankzij het mooie orgel."

In de feestelijke kerkdienst op zondag 2 oktober wordt afscheid genomen van Pieter Haverkamp. De kerkdienst begint om 10.00 uur. De kerkenraad biedt hem en zijn echtgenote een receptie aan na de kerkdienst in Het Anker, J.F. Oltmansstraat 7, Steenderen.