'Ik ben verknocht geraakt aan veel mensen hier'

Dominee Aleida Blanken vertrekt uit Hengelo

Door Luuk Stam

HENGELO – Na vijftien jaar verruilt dominee Aleida Blanken (55) de Protestantse Gemeente in Hengelo voor die in het Friese Lemmer. Op zondag 1 maart vindt in de Hengelose Remigiuskerk de afscheidsdienst plaats van de dominee, die in 2005 vanuit Olst – waar ze bijna negen jaar predikant was – naar de Achterhoek kwam.

In haar nieuwe thuisdorp was Blanken onder meer nauw betrokken bij de restauratie van de Remigiuskerk, het tot stand komen van diaconaal centrum Kerkstraat 15 en het openen van een stiltecentrum. De Protestantse Gemeente laat weten dat haar vertrek als een gemis zal voelen. De leden roemen haar enthousiasme, creativiteit, inzet en toewijding.

Voor de in Ellecom geboren en getogen dominee was het vijftien jaar geleden fijn om weer naar Gelderland te komen. "De Achterhoek trok mij aan omdat we daar vroeger van huis uit veel naartoe gingen", vertelt ze. Desondanks was het hier best even wennen. "Aan het begin van zo'n nieuw avontuur is het altijd wel spannend of je een klik met de mensen krijgt. Dat heeft in de Achterhoek wel wat tijd nodig."

Toch slaagde Blanken erin om de benodigde credits op te bouwen. "Er zijn heel veel goede contacten en warme banden ontstaan", geeft ze aan. "Daarom vind ik deze weken van afscheid ook moeilijk. Het valt me erg zwaar. Nu merk ik pas hoe verknocht ik ben geraakt aan veel mensen hier. Sommige contacten zullen wel blijven, maar als je niet meer met elkaar werkt, dan is het echt anders."

De keuze om te vertrekken, maakte ze zelf. "Ik heb bewust deze stap gezet. Niet omdat ik hier weg wil, maar omdat ik vind dat het goed is om te veranderen. Dat is goed voor de kerkgemeenschap en ook goed voor mezelf. Ik ging op zoek naar wat de Protestantse kerk in Nederland aanbood aan vacatures. Die in Lemmer en de manier waarop zij zich presenteerden, sprak mij erg aan. Eerlijk en eenvoudig, daar houd ik van."

Vanuit Hengelo is het anderhalf uur rijden naar haar nieuwe werkplek. "Het ligt net op de rand van de geografische cirkel die ik voor mezelf getrokken had", vertelt Blanken. "Ik ben gehecht aan de omgeving van Gelderland en Overijssel dus daar wil ik graag in de buurt blijven. Ik vind het wel fijn dat ik in een gebied met veel water terechtkom. Ik ben min of meer aan de IJssel opgegroeid en ik zoek het water altijd weer op."

Haar verhuizing is een moment om terug te kijken. Eén van de hoogtepunten uit haar periode als predikant in Hengelo noemt Blanken de viering van vijftig jaar Ons Huis in februari 2019. Het ontmoetingscentrum ontstond eind jaren zestig vanuit de kerkgemeenschap. De viering vond plaats op locatie. "De mensen pasten er bijna niet in", blikt Blanken terug. "Er waren allerlei mensen, ook van buiten de kerk, het was geweldig."

Gaat het over dieptepunten, dan komen al snel de gebeurtenissen in maart 2007 en oktober 2019 ter sprake. "Beide gezinsdrama's hadden een enorme impact op het hele dorp", blikt Blanken terug. "Dat heeft ook ons als geloofsgemeenschap heel erg geroerd. Op zo'n moment zijn wij allemaal dorpsgenoten. Je probeert mee te leven en beschikbaar te zijn voor wie dat nodig heeft. Het raakt je en het verbijstert, dat zoiets in het gemoedelijke Hengelo gebeurt."

Een drama waarbij zijzelf nauw betrokken was, was de dood van de Hengelose broers Hendrik (58) en Hendrikus Haaring (61) begin 2012. De twee kwamen om het leven na een aanval van een stier. Blanken verzorgde de uitvaartdienst en sprak op de begraafplaats. "Het is ongelofelijk dat je daar dan staat voor twee broers. Tegelijk is het ook mooi dat je een saamhorigheid creëert, dat je in al die narigheid iets goeds kunt doen met elkaar."

Rondom de dood van de broers Haaring ergerde Blanken zich aan de berichtgeving in sommige landelijke media. Zo ontstond er een discussie over het zelf houden van een stier. "Met name in dit geval heb ik zelf gezien hoe ongepast niet alleen berichten in de media maar ook sommige politieke uitspraken zijn geweest en wat de impact daarvan was op de familie. Dat maakte het extra triest en verdrietig."

Ondanks deze vreselijke gebeurtenissen kijkt Blanken vooral met een goed gevoel terug op haar tijd in Hengelo. Hoewel het kerkbezoek ook hier flink is teruggelopen – op een doorsnee zondag zitten er zo'n zeventig mensen in de kerk – laat ze het dorp en de plaatselijke geloofsgemeenschap vol vertrouwen achter. "Het staat er hier goed voor", stelt ze. "Mensen hebben veel oog voor elkaar en zien om naar elkaar."

De dominee stelt dan ook vast dat de geloofsgemeenschap zich steeds meer bewust is van het feit dat de kerk meer is dan een groep mensen die graag samenkomt. "We willen meer gericht zijn op de samenleving en daar ook een goede bijdrage aan leveren", geeft Blanken aan. "Ook ouderen die hier komen, zijn nog steeds maatschappelijk actief, doen vrijwilligerswerk op De Bleijke, doen bezoekwerk of rijden een busje. Mensen hebben hier hart voor andere mensen. Daar ben ik heel dankbaar voor en trots op."

De afscheidsdienst van dominee Blanken op zondag 1 maart begint om 14.00 uur in de Remigiuskerk. Aansluitend (vanaf 15.30 uur) is er een receptie in Ons Huis.