Afbeelding

Luuk Stam | Misselijkmakend

Opinie

We zouden in het dorp de vlag uithangen. Vanwege hun vertrek zou hier een feeststemming heersen. Sterker nog: we zouden de familie Meiland hier in Hengelo uitkotsen. Het stond er echt. Zelden heb ik me zo geërgerd aan een krantenartikel als aan dat van vorige week in De Telegraaf.

Een hele pagina was ervoor gereserveerd. Het verhaal was gebaseerd op anderhalve bron. Er was één meneer – ik kende hem niet – die vertelde niet enthousiast te zijn over de familie. Hij vond ze hier niet horen. In zijn ogen was het dorp te nuchter voor ‘die poppenkast’. Ook vond hij het nogal druk met dagjesmensen, die naar ze op zoek waren.

Perfecte reactie voor een smeuïg artikel, zo moet de gedachte zijn geweest. Een medewerkster van één van de Hengelose supermarkten droeg nog een klein steentje bij door te zeggen dat de familie in haar winkel enkel kwam om pakketjes af te halen. En nog iets: ze zeiden weinig. Dat ze de boodschappen aan de overkant doen, dat stond er niet.

Meer mensen kwamen er in deze niet aan het woord. Er was blijkbaar niets positiefs te vinden. Niets over de gratis promotie voor het dorp in onder meer de televisieserie. Niets over de wijze waarop de familie al vanaf het allereerste begin de lokale ondernemers steunt. Niets over dorpelingen die fan van het programma zijn geworden. Helemaal niets.

Twee kortzichtige reacties vormden de basis voor een paginagroot stuk. Een conclusie hoefden we zelf niet te trekken, dat had de koppenmaker van dienst al voor ons gedaan. Het bleef niet bij die ene krant. Het ene na het andere roddelblad ging online met de bewuste quotes én die kop aan de haal. Bijna overal kwam hetzelfde woord terug: uitgekotst.

Er was hier echter maar één ding misselijkmakend. Dat was de wijze van berichtgeving. Gelukkig lieten dorpsgenoten op de sociale media van zich horen. Hun reacties waren eensgezind. Dit was grote onzin. Niet ons dorp. Hier herkenden we ons helemaal niet in. Daarbij was de familie juist heel betrokken. Op de reacties kwamen honderden likes.

Dat vond ik meer dan terecht. Zo’n schop na zou absurd zijn. In de korte tijd dat Martien, Erica, Maxime en Claire hier wonen, zijn ze volop bezig geweest om een mooie band met het dorp op te bouwen. Een volwaardige kermis viel er in coronatijd helaas niet mee te vieren, maar op de valreep werden ze nog wel even lid van de plaatselijke ijsvereniging.

Als de familie hier straks vertrekt, nemen we in de Achterhoek afscheid als goede buren, wensen we ze alle goeds voor de toekomst en zeggen we er nog bij dat de deur altijd openstaat, mochten ze nog eens in de buurt zijn. En dat de makers van op niets gebaseerde verhalen dan ver weg van Hengelo blijven, dáár zou ik de vlag voor uit willen hangen.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant