Wim Boschloo kijkt vol bewondering beoordelend in de wei van broer Hans naar zijn favoriet, een zwartbonte koe. Foto: Liesbeth Spaansen

Wim Boschloo kijkt vol bewondering beoordelend in de wei van broer Hans naar zijn favoriet, een zwartbonte koe. Foto: Liesbeth Spaansen

Nutritionist Wim Boschloo kampioen veebeoordelen

Algemeen

Passie voor zwartbont vee

Door Liesbeth Spaansen

HENGELO – Hij heeft de passie voor zwartbont vee van huis uit meegekregen. “Wij noemen het een lichte afwijking voor zwartbont”, vertelt Wim Boschloo (58). Hij heeft geen eigen koeien. Toch was hij voor een derde keer in staat om bij de dit jaar opnieuw online gehouden veebeoordelingswedstrijd, georganiseerd door de Coöperatie Rundveeverbetering (CRV), het kampioenschap te behalen.

Wim, broer Hans en zus Marjon Boschloo zijn opgegroeid op een boerderij aan de rand van Steenderen. Toen vader Gerrit Boschloo in Steenderen kwam wonen, bleek hij daar de eerste boer te zijn die alleen zwartbonte koeien had. “Mijn vader was een zwartbont veefokker en dat in een dorp waar toen alleen roodbont vee stond. Mijn liefde voor koeien is toen al ontstaan. Ze stonden overdag in de wei en ’s nachts op deel waar ze hun eigen plek hadden. Ik zag het meteen als twee koeien andersom stonden. Ik had ook graag eens willen meedoen met ‘Wedden dat’. Aan de uier kon ik zien welke koe het was.”

Toch nam Hans Boschloo de boerderij over. “Mijn vader kende me te goed, denk ik”, lacht Wim. “Ik wilde ook tennissen en voetballen. En ik ben langer naar school geweest, maar ik heb nu ook een leuke baan. De contacten die ik heb met andere boeren kan ik niet missen.”

Wim Boschloo is al 34 jaar werkzaam bij AgruniekRijnvallei Voer B.V., nu als nutritionist rundvee. “Ik stel krachtvoer samen voor melkvee”, legt hij uit. Hij is vaak te vinden in de wei bij zijn broer Hans, die Holsteiner koeien heeft, sinds enkele jaren ook roodbont. “Dagelijks kom ik bij verschillende veehouders in de stal voor melkcontrole. Daarbij wordt gekeken naar het melkvet, eiwit, lactose en dergelijke. Als de cijfers bekend zijn geef ik een advies over het te volgen rantsoen.”

Hij was 16 toen hij de eerste keer meedeed aan een veebeoordelingswedstrijd. “Toen was het beoordelen echt fysiek. Toen ik 26 was werd ik voor het eerst Nederlands kampioen”, vertelt hij. “Toen kon ik die nacht ervoor niet in slaap komen vanwege de wedstrijd.”

Pas in 2020 deed hij opnieuw mee, toen in de online wedstrijd omdat er geen keuringen waren in verband met corona, met 300 deelnemers. “Ik vind veebeoordelen leuk, beoordeelde zwart- en roodbont en werd kampioen”, is hij bescheiden trots. In april 2021 deed Wim weer mee en beoordeelde alleen zwartbonte koeien. “Dat ligt me toch beter. Van de 200 deelnemers waren er dit keer twee die de acht dieren hetzelfde als de jury hadden beoordeeld. Ik was daar een van. Omdat ik voor het tweede achtereenvolgende jaar alles goed had, werd ik kampioen. Heel bijzonder.”

Het is moeilijk om de vier vaarzen en vier koeien van een foto te beoordelen. “Je moet ze in de goede volgorde weten te zetten. Het gaat om het totaalplaatje. Uiers zijn het belangrijkst, daarna benen en bouw van de koe. Je moet je inleven in wat de juryleden belangrijk vinden. Daarnaast moet je ook goed opletten hoe de vraag wordt gesteld.”

Het veebeoordelen is net iets anders dan een veekeuring. “Het veebeoordelen is bedoeld voor niet-keurmeesters. Tijdens een veekeuring worden ‘s morgens rubrieken gemaakt van jonge, middenklasse en oudere dieren. In elke rubriek worden dan de beste twee of drie dieren gekozen, en die gaan dan naar de kampioenschapskeuring. De jury bepaalt ’s middags welke koe kampioen of reserve-kampioen wordt.” Wim had vroeger wel graag inspecteur geworden.

De hoofdprijs was een spermawaardebon van 200 euro. “Omdat ik zelf geen koeien heb, kan ik deze bon niet gebruiken. In overleg met de coöperatie CRV mocht ik twee spermabonnen van 100 euro aan twee klanten aanbieden.”

Zwart- en roodbont vee van de familie Boschloo. Foto: Liesbeth Spaansen

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant