(Ver)bouwen dat het een lieve lust is

BAAK – Vorig jaar herfst verscheen aan de Pastoriestraat nabij Huize Baak een prachtige hut, gebouwd door kinderen uit het dorp. Helemaal opgebouwd uit natuurlijke materialen die ze in de omgeving vonden; kleine en grote takken met of zonder blad en losse bladeren als dakbedekking.

Door Alice Rouwhorst

Inmiddels is er bijna een jaar verstreken en op de bewuste plek staat nog steeds een hut, dat wil zeggen meerdere hutten, maar nu ook gemaakt van materialen zoals pallets en doeken. Het is eigenlijk een dorp, zoals de bouwers zelf zeggen. Ze noemden zich 'De Hut Boakies', maar dat hebben ze in 'De Dorp Boakies' veranderd. 'Ze' zijn de broertjes Sander en Jeroen, Koen, Bjarne, Puk, Jordi, Thomas, Amber, Simon, Timo en Lise. De één steekt vaker de armen uit de mouwen dan de ander en heeft daardoor ook iets meer in de melk te brokkelen. Als het weer en de tijd het toelaat zijn ze in het dorp aan het bouwen. Daar zijn eerst wel hele bouwvergaderingen aan vooraf gegaan en heuse bouwtekeningen liggen aan het dorp ten grondslag. Tijdens de werkzaamheden hebben ze vaak spoedoverleg, voortkomend uit voortschrijdend inzicht.

Ieder z'n taak
Ja, De Dorp Boakies pakken het serieus aan. Ieder heeft zo zijn eigen taak en bevoegdheden. Alles wordt overlegd en elke tak wordt op democratische wijze verdeeld. Het ene 'huis' in het dorp is wel wat groter als het andere, net als in het echte leven. Enthousiast laten de bouwers hun verschillende huizen zien. Zo hebben Sander en Puk een ruimte met allerlei (houten) spulletjes op het gebied van de elektronica, zoals mobiele telefoons en I-pads. In de hut van Koen is een grote werkplaats waar hij gereedschap maakt. Bjarne neemt de bestellingen op. De ene stok is een hamer, de ander een zeis. Steekwapens en zwaarden behoren ook tot Koens verantwoordelijkheid. In zijn hut is het zo gezellig dat Familie Pad heeft besloten om er in een hoekje ook zijn intrek te nemen.

Jeroen handelt in tweedehands spullen en Simon zegt dat hij de 'receptie' is. Hij kan iedereen de weg wijzen in het dorp, een soort VVV kantoor dus. Met wat lekkers van huis is het feest in de verschillende huizen helemaal compleet. De één zorgt voor een snoepje, de ander voor een koekje en weer een ander heeft drinken mee. Op het moment zijn ze aan het bepalen waar het stadhuis moet verrijzen en hoe die eruit gaat zien. Toevallige passanten blijven vaak even staan om de bouwwerken te bewonderen en als ze willen krijgen ze een heuse rondleiding van de bouwers door de verschillende hutten.

De eerste hut die vorig jaar verrees hield lang stand. Het bouwwerk bleef een hele tijd onaangeroerd staan, uit respect voor de bouwers. Maar met de intrede van de winter raakte het door achterstallig onderhoud in verval. Het was niet meer te redden, slopen was de enige optie.

Verhuizen
De Dorp Boakies besloten hun geluk elders te zoeken en verhuisden een eind verderop onderaan de gracht langs de singelwal. Ook hier had elke tak en elk hoekje een functie. Van balkon tot vergaderruimte en slaapplek tot speciale vluchtroutes. De spot beviel wel, maar een soort van heimwee naar hun eerste onderkomen bleef. Verkassen dus maar weer…. Van weer één grote hut, na wat tussenfasen is het bouwen van het dorp het stadium waarin de Dorp Boakies nu verkeren.

Aan het werk
De zin om te bouwen is nog steeds onverminderd groot. Na schooltijd hebben ze amper tijd om thuis even wat te drinken, laat staan om te vertellen wat ze gedaan hebben op school. Nee, de werkkleding inclusief werkhandschoenen gaan direct aan en weg zijn ze. Al naar gelang de werkzaamheden verplaatsen ze zich per fiets (= brommer of scooter) of skelter (= auto) met aanhanger voor het vervoeren van diverse bouwmaterialen naar de bouwplek. Benieuwd wat ze nog meer bedenken en hoelang het blijft staan, want ze maken al plannen voor 2018.