Geachte heer of mevrouw B. Bernards,

Een open brief als reactie op uw ingezonden brief in onze lokale krant Contact. Uw brief houdt mij al de hele dag bezig. Uw brief heeft mij en vele andere inwoners van de gemeente Bronckhorst pijn gedaan. Uw brief is niet zomaar een klacht over motorgeluid. U raakt mensen in hun ziel. Uw brief schopt aan tegen een evenement dat deel is van wie wij zijn, dat deel is van de streek waar u – zo vermoed ik – nog niet heel lang geleden bent komen wonen.

Dat u het in uw schrijven heeft over ‘het plezier van een paar motorrijders’ en ‘het belang van een paar tientallen motorrijders’ maakt in ieder geval duidelijk dat u geen idee heeft waar u het over heeft. We hebben het hier over een evenement met meer dan 300 deelnemers en duizenden toeschouwers, op zaterdag én op zondag. Een evenement met rijders uit binnen- en buitenland, met bezoekers uit de hele regio en van (ver) daarbuiten.

U gaat in uw brief volledig voorbij aan al die mensen die aan evenementen als deze intens veel plezier beleven, wiens harten hiervan sneller gaan kloppen. U gaat voorbij aan het meisje van net 3 jaar oud, dat met haar papa voor het eerst een race of cross bezoekt en het daar weken, maanden, jaren later nog over heeft. En u gaat voorbij aan die coureur uit Zweden, die inclusief bootreis anderhalve dag onderweg is, maar er hier in Hengelo per se bij wil zijn.

U gaat ook volledig voorbij aan de vereniging, die jaar in jaar uit een ongekende prestatie neerzet. De afgelopen jaren is er volop geïnnoveerd waardoor wordt voldaan aan alle richtlijnen en milieueisen. Nergens anders in Nederland lukt dit nog, hier boksen ze het met de inzet van een karrevracht aan vrijwilligers voor elkaar. Vrijwilligers, die zich met liefde inzetten. Gezelligheid speelt een hoofdrol. Het is sociaal smeermiddel van de bovenste plank.

Wat zou het mooi zijn als u er volgend jaar voor kiest om u in dit weekend niet te gaan zitten ergeren in de achtertuin, maar in plaats daarvan eens kennis komt maken met dit evenement. Ik leid u graag rond, vertel u over de rijke historie van de Varsselring en wijs u de mensen aan die u perfect uit kunnen leggen wat evenementen als deze voor hen betekenen. Lang zal het naar deze mensen niet zoeken zijn, want het is een gevoel dat we hier met velen delen.

Als u dat gevoel leert kennen, dan zult u bij het motorgeluid niet langer denken aan ‘overlast’ of ‘lawaai’, maar aan passie, sfeer en liefde voor de streek. Een fan van de motorsport zult u ongetwijfeld nooit worden, maar u zult het geheel op z’n minst beter begrijpen. En er rekening mee houden, zoals we hier in de Achterhoek altijd en overal rekening met elkaar houden. Elkaar de ruimte geven, hoort daar ook bij. Leven en laten leven, noemen we dat.

Graag tot volgend jaar.

Met vriendelijke groet,
Luuk Stam, Hengelo