Het Wapen van Baak. Foto: Alice Rouwhorst
Het Wapen van Baak. Foto: Alice Rouwhorst

Ziekte noopt tot stoppen

BAAK – Uitbaters van Het Wapen van Baak, Robbert Slagman en zijn partner Sil, zijn genoodzaakt te stoppen met hun horeca-activiteiten. Ze gaan op zoek naar een opvolger voor het mooie dorpscafé met bovenwoning tegenover de St. Martinuskerk.

Door Alice Rouwhorst

Sil heeft sinds 2018 de ziekte van Kahler, een vorm van beenmergkanker, waardoor haar energieniveau vaak erg laag is. Het lukt haar niet om dát in Het Wapen van Baak te doen, wat ze zou willen doen. Sil vertelt: “Ik sta nog aan de goede kant. De ziekte tast ook de botten aan. Dat heb ik gelukkig niet. Even afkloppen… Op het moment slik ik pillen die ik via de VU Amsterdam krijg. Ik doe daar mee aan een onderzoek. Elke vier weken wordt mijn bloed geprikt en bekijken ze in het ziekenhuis hoe het er voor staat. Ik reageer gelukkig goed op de medicatie. Hiermee proberen we de kanker stabiel te houden. Maar ik merk dat mijn conditie steeds iets minder wordt, dat ik steeds ietsje inlever. Ik ben sinds oktober vorig jaar volledig afgekeurd, laat staan dat ik dan hier heen en weer over het terras hol. Dat gaat niet. Voor Robbert is het hier te groot om alles alleen te doen.”

Genieten van elkaar
Slagman nam de zaak in april 2020 over, net na de eerste Covid lockdown. Hij had zich een andere start voorgesteld, maar probeerde het beste er van te maken. Net als andere horecagelegenheden probeerde hij onder andere met afhaalmaaltijden het hoofd boven water te houden. Dat lukte gelukkig en na de versoepelingen kon hij ‘echt' zijn zaak gaan opbouwen. Sil, die deels nog woonachtig is in Heemskerk, kwam een poosje later bij hem in de zaak. Hoe moeilijk ze het ook vinden, haar huidige gezondheidsomstandigheden heeft hen doen besluiten om de stekker eruit te trekken. "We runnen het hier samen. Maar dat gaat niet. Ik wil geen druk op Sil leggen. Ik weet dat ze niet zo maar van alles hier kan doen. Het is een moeilijk proces waar we in zitten. We willen genieten van elkaar zo lang het nog kan. Dan zoek je naar oplossingen en weeg je dingen af. Hier stoppen op dit moment is een moeilijke, maar logische stap.”

Onzekere toekomst
Wat ze hierna gaan doen, is nog niet helemaal duidelijk. “Dat is een onderdeel van de puzzel”, zegt Robbert. “We verhuizen eerst, tijdelijk, terug naar het westen, want Sil is verbonden aan de VU.” Sil vult aan: “Maar de behandeling daar is een keer eindig en we weten niet hoe het leven eruit ziet over één, twee jaar. Het uitgangspunt voor nu is onze toekomst samen verder invullen, die hopelijk nog lang duurt. Daar gaan we voor!”

Geschikte opvolger voor horecazaak met bovenwoning
Samen met de eigenaar van het pand gaan Robbert en Sil binnenkort op zoek naar een geschikte opvolger voor Het Wapen van Baak. Deze kan boven de zaak wonen, waar een ruim appartement is van 140 m2 met twee slaapkamers, waarvan er één eventueel opgesplitst kan worden tot twee kamers. Pas wanneer deze gevonden is, zullen ze vertrekken. “Dus niet eerder dan dat”, zegt Robbert verduidelijkend. “Het gerucht deed hier de ronde dat we per 1 mei zouden vertrekken. Dan hadden we nu al vertrokken moeten zijn. Dat is dus niet het geval. We zullen te zijner tijd met een passend afscheidsmoment komen, want we willen onze (Baakse) gasten bedanken voor een paar mooie jaren.”