Hengelo kleurt als vanouds oranje op Koningsdag
CultuurTerrein aan de Leliestraat stond in de Koningsnacht en op Koningsdag bol van feestvreugde
Door Luuk Stam
HENGELO – Vanuit de ruimte moet de Hengelose Leliestraat er deze woensdag bij het opstellen van de optocht zo ongeveer uitzien als een oranjerivier. Eentje vol vrolijkheid, die zich – nadat de sluizen aan het eind van de ochtend eenmaal zijn geopend – al kabbelend door het dorp voortbeweegt, voorafgegaan door muziek en aanschouwd door papa, mama’s, opa’s en oma’s van de optochtdeelnemers en door vele andere dorpelingen. Want het is zólang geleden. Het mag weer. Het kan weer. Eindelijk.
Waar er deze ochtend sprake is van een kabbelend riviertje, vulde in de Koningsnacht een kolkende oranje massa de feesttent op het terrein aan dezelfde Leliestraat. Uitverkocht was het, de tent van voor tot achter vol met feestgedruis, muziek van DJ Roy, DJ Potato, Peter Borkus en Starkoo. Bianca Gosselink – voorzitter van het plaatselijke Oranjecomité – staat er deze woensdagochtend nog van na te genieten. “Zeer geslaagd, heel gezellig!”, zo beschrijft ze het succes van de voorgaande avond.
Dat de zon deze Koningsdag ook nog van de partij is, maakt het feest compleet. De plannen, die ruim twee jaar op de plank lagen, zijn eindelijk onder het stof vandaan gehaald en komen nu maximaal tot hun recht. Versierde wagens met daarop kinderen van de Hengelose basisscholen doen mee in de optocht – basisschool Rozengaardsweide gaat uiteindelijk met de eerste prijs naar huis – en muziekverenigingen Concordia en Crescendo geven acte de présence. Fietsen, skelters en andersoortige karren zijn versierd met oranje, rood, wit en blauwe ballonnen en slingers in diezelfde kleuren.
Ballonnen de lucht in laten gaan, dat gebeurt niet meer. Leden van het oranjecomité lopen in plaats daarvan rond met emmers vol windmolentjes. Wie dat wil, kan er eentje krijgen. Kinderen zwaaien er vrolijk mee in het rond, op één van de wagens of bij papa op de nek. Verkeersregelaars in felgekleurde hesjes bespreken de route van de optocht. Vanaf het feestterrein gaat het door onder meer de Kastanjelaan, de Banninkstraat en de Spalstraat via de Sarinkkamp en langs De Bleijke weer terug naar de Leliestraat. Onderweg zijn overal aan de gevels van huizen de rood-wit-blauwe vlaggen te zien.
Bij het verpleeghuis dit keer geen stop. Het aanvangstijdstip van de optocht blijkt niet helemaal handig uit te komen met de middagmaaltijd voor de bewoners. Het is een paar minuten over twaalf als de optocht hier aan de Beukenlaan passeert, precies het moment dat binnen de soep wordt opgediend. Een handjevol ouderen heeft zich desondanks in de rolstoel richting de straat laten duwen. Die soep kan even wachten. Een oranjeoptocht, de eerste in lange tijd, die gaat voor.
Aan sommigen gaan de Koningsdagfestiviteiten geheel voorbij. Neem de wielrenner en wielrenster, die op een bankje in het centrum zitten uit te rusten. Ze komen liever niet in de krant – ‘schrijf maar op dat het hier prettig vertoeven is’ – en hebben ook geen trek in de oranje tompoucen, die hier tegenover verkrijgbaar zijn. Überhaupt hebben ze weinig behoefte aan oranjetaferelen. Het hoeft hier ook niet. Enkele oranje paraplu’s kleden weliswaar het terras bij het eetcafé aan, maar verder is het in het dorpscentrum een dag als alle anderen.
Het feestgedruis concentreert zich aan de Leliestraat, van de tent tot de wafelkraam, de kleedjesmarkt, de springkussens en het servies smijten. Daar werpt de jongste jeugd borden, mokken en soepkommen richting een bord op een stellage. Wie dat bord kapot gooit, wint een prijs. Ook een oudere mevrouw achter een rollator neemt een kijkje op het terrein, want: “Voor het dorp is het heel goed dat ze zoiets organiseren.” Zo regent het complimenten voor Bianca Gosselink en haar medeorganisatoren. Ook Gosselink zelf geniet volop: “Een heerlijke dag, die we volgend jaar graag nog een stukje verder uitbouwen.”
