Rob Abbing neemt afscheid van zijn lasserij
HENGELO – Bij Reesing Production in Hengelo kwamen alle 125 collega’s dinsdag 22 maart om 9.30 uur bij elkaar voor koffie met taart in de grote ontvangsthal. Daar werd feestelijk afscheid genomen van Rob Abbing (66) die gaat genieten van zijn pensioen. Niet alleen zijn vrouw Inge wachtte hem op, maar de hele familie.
Als voorzitter van de personeelsvereniging mocht Ronnie Bod hem toespreken. “Ik ken Rob nu 25 jaar, ik moest me destijds bij hem melden. Hij had altijd een stofjas en werkschoenen aan”, vertelt hij. De anekdote die hij zocht en vond over Rob en zijn Jamaha Intruder, waar hij met mooi weer altijd mee naar zijn werk kwam, leidde tot grote hilariteit. “Rob stond er altijd voor de jongens. Dank, namens de lasserij.” Hij overhandigde meerdere presenten. “Ga ervan genieten. Van harte en veel plezier.”
Tweede spreker was Rens Veeneman van de directie van Reesink Production B.V. “Het moment is gekomen dat je na 39 jaar afscheid neemt van Kaweco. Dat zal voor menigeen en ook voor mij even wennen zijn. Kaweco zonder Rob kan ik me niet voorstellen. Zolang ik hier loop, en ik ben ook in Zevenaar begonnen, was jij er ook. Maar aan al het goede komt een eind zeggen ze.”
Rob begon 39 jaar geleden in Zevenaar, als productiechef bij Kamps de Wild. “Je hebt een hele belangrijke bijdrage geleverd aan de groei van Kaweco, bij elkaar opgeteld zijn er heel veel mooie machines tot stand gekomen.” Rob heeft heel wat kilometers in de benen, laat Rens weten. “Ik weet niet of je dat bijhoudt op je telefoon?” Dat doet hij. “Ik maak 20.000 stappen per dag!” Dan moeten er heel wat schoenen doorheen gegaan zijn, concludeert Rens. “Spectaculaire verhalen kon ik niet vinden. Er zijn een paar overheaddeuren gesneuveld. En er is een voorvalletje bij een Staja motortocht waar Rob iedereen ‘rij veilig’ wenste, maar we waren nog niet buiten de poort of Rob zat al op de voor hem rijdende motorfiets.” Kleinigheidje houdt je toch, was de conclusie.
“Dat er niet allerlei spectaculaire verhalen te vertellen zijn, komt misschien ook omdat Rob gewoon een rustige en vriendelijke vent is, die niet zo snel op de barricaden gaat, wat op de achtergrond bleef. Rob viel op door niet op te vallen, dat vind ik wel een sterke eigenschap. Wat ik onder collega’s veel terug hoor over de ervaring met Rob is, dat hij een sociaal, geïnteresseerd en warm persoon is, waar veel mensen zich ook heel comfortabel bij voelen. Je gaf ze ook de ruimte om eigen werkzaamheden in te vullen en, als er een keer wat aan de hand was, dat zelf in eerste instantie op te lossen. Je kon het geheel laten draaien als een uurwerk.”
Nu gaat Rob samen met zijn vrouw Inge genieten van het pensioen, van zijn vakantie, de camper, de kleinkinderen. “Namens ons allen wensen wij je veel plezier en geluk. Bedankt voor jouw bijdrage in de afgelopen decennia. Kom nog eens keer aan, zou ik zeggen.”
Onder applaus nam Rob de microfoon over. "Wat moet ik zeggen, ik ben overdonderd door de mooie woorden van Rens. Ik heb altijd met veel plezier gewerkt, ik dank jullie hartelijk voor de fijne tijd.” Van Rens kreeg hij een van staal gelaste herinnering en cadeaubon, zijn vrouw Inge kreeg mooie bloemen.