Uitje
Zo ongeveer alles dat zich buitenshuis afspeelt, voelt in deze tijden als een uitje. Patat ophalen bij de snackbar bijvoorbeeld. Aan het eind van de zaterdagmiddag neem ik hier doorgaans plaats aan de stamtafel. Het is een mooie plek om al wachtend een praatje te maken of iets te lezen. Dat zit er al even niet meer in. De stoelen staan nu opgestapeld in de hoek. Bestellen gaat telefonisch en er mogen maximaal drie mensen tegelijk naar binnen.
Die staan er deze zaterdag ook. Ik sta samen met twee dames op ruime afstand verspreid over de ruimte. Buiten staan enkele anderen te wachten. Als binnen de woorden 'bestelling voor Stam!' klinken, doet de mevrouw die midden voor de balie staat direct een paar stappen opzij zodat de baan richting het pinapparaat voor mij vrij komt te liggen. Dat vind ik mooi. Het is goed om te merken dat we steeds meer rekening met elkaar houden.
Dat gebeurt ook op de fiets- en wandelpaden. Niet altijd, maar in het algemeen is mijn ervaring dat iedereen z'n best doet om afstand te bewaren door helemaal aan de zijkant van de weg of het pad te gaan fietsen of wandelen. Wie twee aan twee fietst, schuift vaak even achter elkaar om ruimte te maken voor tegenliggers. Wandelaars groeten op afstand. Een wandeling door het buitengebied is altijd fijn, maar voelt in deze periode extra lekker.
We moeten vooral veel uitjes missen. De wegraces op de Varsselring gaan in mei - uiteraard - niet door. Al leek het zondag alsof ze al in volle gang waren. Alsof het licht al op groen was gesprongen. Gashendels draaiden volledig open. De Grand Prix van rotonde tot rotonde was vanuit de achtertuin de hele dag door uitstekend te volgen. Van beeld was geen sprake. Het geluid kwam daarentegen goed binnen. Over een uitslag is bij mij niks bekend, maar de motorrijders hebben zich ongetwijfeld allemaal winnaars gevoeld.
Het uitje naar de kapper zit er ook niet meer in. Daarom heb ik zelf maar een tondeuse aangeschaft. Het type dat in de test in de krant bovenaan stond, bleek overal uitverkocht en dus koos ik maar voor een volgens de cijfers net iets mindere variant. Deed het ook prima. Thuiskapster mama maakte haar debuut en het resultaat viel niks tegen. 'Hou maar op!', appte een vriendin terug na de vraag hoe zij het op dit vlak ging aanpakken. 'Dat wordt een ramp!'
Dat is ergens het mooie aan dit alles. We zitten met z'n allen in hetzelfde schuitje. Gezondheid staat met stip op nummer 1 en verder is het aan alle kanten improviseren. Als ik zaterdag terugfiets van de snackbar, zie ik dat een klein groepje buren in een enorme cirkel met elkaar staat te praten. Elkaar op straat treffen en de laatste ontwikkelingen delen, in coronavrije tijden was het de normaalste zaak van de wereld. Nu voelt het als een uitje.