'Fanatiek en altijd die lach, dat was Ab'
Toerclub Keiaosers eert overleden fietsvriend met herdenkingstocht.
Door Luuk Stam
VELDHOEK – Een indrukwekkend beeld was het, zondagochtend op en rondom 't Hengelse Zand. Een rood-wit lint van mountainbikers trok hier door de bossen. Meer dan dertig leden van de Keijenborgse toerclub Keiaosers fietsten mee tijdens de herdenkingstocht ter ere van hun overleden clubgenoot Ab Meenink uit Hengelo. Allemaal droegen ze een rouwband.
Na afloop van de tocht was er een bijeenkomst in eetcafé De Veldhoek, waar ook een herdenkingshoek was ingericht. Hier stonden de clubleden stil bij het tragische overlijden van Ab (62) en zijn vrouw Geke (59) op maandag 21 oktober. Hun jongste zoon (26) wordt verdacht van het ombrengen van zijn ouders. Hij woonde nog thuis en was depressief.
Ab was een fanatiek lid van toerclub Keiaosers. Zijn overlijden is hier hard aangekomen. "Ik loop al de hele week met een knoop in m'n maag", vertelt clublid Jan Kemp. Omdat de leden doorgaans in wisselende samenstellingen fietsen, komt het zelden voor dat de hele club samen is. "Nu is er behoefte aan", zegt voorzitter Han Slijkhuis. "Het is goed om bij elkaar te zijn."
Aanvankelijk stond op deze laatste zondag van oktober de jaarlijkse veldtoertocht van de Keiaosers gepland. Die start ieder jaar vanuit de Veldhoek en trekt steevast honderden deelnemers. "Ik had hier aan de inschrijftafel moeten zitten", zegt één van de leden. "Vaste prik, maar nu is alles anders..."
Twee dagen voor zijn overlijden fietste Ab nog mee tijdens het controleren van de route voor de toertocht. "Hij was sterker geworden en fietste geweldig", zegt voorzitter Slijkhuis. "Toen we hem dat zeiden, kreeg hij die hem zo kenmerkende brede grijns op zijn gezicht. 'Ik vuul mien ook wel goed', zei hij."
De leden van de Keijenborgse toerclub fietsen in de zomer veel op de weg. In de winter gaan ze het bos in. Ab was er vrijwel altijd bij. "Als er een hemel bestaat, dan hoop ik dat ze er mountainbikes hebben", zegt Slijkhuis. "Dat slingeren door de bossen, die heuveltjes, die smalle blubberpaadjes, Ab vond het helemaal geweldig."
Veel van de leden wisten van de thuissituatie van hun Hengelose clubgenoot. Als ze na afloop van een fietstocht samen een biertje dronken, uitte hij meer dan eens zijn zorgen over zijn depressieve zoon. "Als Ab het erover had, dan zei hij: 'Ieder huisje heeft zijn kruisje'", vertelt Kemp. "Maar dit moet wel een heel zwaar kruis zijn geweest."
Tijdens de herdenkingsbijeenkomst klinkt daarom een lied van Daniël Lohues: 'Elk mens die hef zich 'n kruus te dragen'. Het ontroert velen. Dat doet ook het verhaal van Kemp, die voor zijn clubgenoten spreekt over Ab: "Ik zie hem bovenkomen op klimmetjes in Limburg en Duitsland, ploeterend en fanatiek trappend, zijn grijze haardos in de wind en altijd die lach."
Ab was in het dagelijks leven werkzaam als vormgever. Eén van zijn laatste klussen was het ontwerpen van een nieuw tenue voor zijn eigen fietsclub. Dat ontwerp was zo goed als klaar. Als eerbetoon krijgt zijn naam nu een plek op het nieuwe shirt. "Zodat hij ook de komende jaren met ons meefietst", zegt Kemp. "Wij zullen dit tenue vol trots en genegenheid dragen."
