Verrassend bezoek aan pinetum tijdens Wildenborchse Winterwandeling
Vorden - Met groot enthousiasme werden de wandelaars die zich in de Kapel meldden voor de Wildenborchse Winterwandeling door Noam Shalgi en Harrie Dinkelman ontvangen. En daar was volgens Noam Shalgi ook alle redenen voor. De wandeling beleefde zondag 3 januari namelijk zijn 25ste editie. En dat moest op een feestelijke wijze gevierd worden. En dat deed men ook. Mede dankzij de medewerking van maar liefst een dikke 25 regionale midwinterhoornblazers uit Ruurlo, Geesteren en Zelhem en door een passage door Pinetum De Belten.
Door Jan Hendriksen
Het was iets voor elf uur toen zondagmorgen de eerste wandelaars de wat glibberige zandpaden rondom Kasteel De Wildenborch betraden. Het had zaterdagnacht flink geregend. En dat had sommige paden wat modderig gemaakt. De 402 deelnemende wandelaars hadden de keuze uit twee afstanden: een korte route van ongeveer zeven kilometer en een langere route van ruim veertien kilometer.
Voor velen was het zeer verrassend dat men Pinetum De Belten van de familie Feith doorkruiste. Zoals de leden van de Nederlandse Newfoundlander Hondenclub district Oost ervaarden die met enkele tientallen honden aan de wandeltocht deelnamen. Het pinetum aan de Wildenborchseweg omvat een terrein van bijna twee hectare met een kleine duizend verschillende bomen die binnen de zeven hoofdfamilies zijn gesorteerd op basis van geslacht, soort en eventuele variëteit waartoe ze behoren. Het woord pinetum is afgeleid van 'Pinus' wat pijnboom betekent. De pinus behoort tot die grote groep bomen die over het algemeen geen vlakke bladeren hebben maar veelal naalden of schubben. Om hun zaden te beschermen dragen die bomen meestal kegels waardoor zij 'kegeldragers' of wel 'coniferen' genoemd worden. Een pinetum is dus een verzameling coniferen.
Toegankelijk
In 1974 werd Pinetum De Belten ondergebracht in een stichting met een bestuur dat deels uit leden van de familie Feith en voor een ander deel uit deskundigen 'van buiten' bestaat. Het beleid van het bestuur is momenteel niet zozeer gericht op het uitbreiden van de verzameling als wel op de instandhouding en verzorging ervan. Zo wordt er tweemaal per jaar uitgebreid gemest aan de hand van regelmatig gemaakte bodemanalyses en wordt er iedere donderdag door een team van een man of vijf geweid, gemaaid en gesnoeid. De drijfveer achter al deze inspanningen is geen andere dan de overtuiging dat zoiets moois als het pinetum niet verloren mag gaan en voor iedereen toegankelijk moet zijn. Het terrein is dan ook te allen tijde voor het publiek geopend.
Midwinterhoarnblaozers
Her en der op de wandelroutes hadden de midwinterhoornblazers zich verzameld. Bij boerderij Valkenhof hadden rondom de waterput zich een tweetal midwinterhoornblazers van de Reurlse Midwinterhoarnblaozers verzameld. Het sonore geluid kwam daardoor nog beter tot zijn recht. De vijftien leden tellende 'Reurlse hoarnblaozers' vierden onlangs hun 25-jarig bestaan. De wandelaars kregen naast het vertrouwde glas glühwein of chocolademelk en een kop erwtensoep onderweg bij terugkomst in de Kapel gratis een lekkere warme hap aangeboden.
Volgend jaar vindt de Wildenborchse Winterwandeling op zondag 8 januari plaats. Volgens traditie mogen de midwinterhoornblazers dan geen medewerking verlenen. Er mag immers tot en met Driekoningen (6 januari) geblazen worden.