Dertigste Bekvelds Feest groots en glorieus
BEKVELD - De jubileumeditie van het Bekvelds Feest wordt als 'zeer geslaagd' in de annalen bijgeschreven.
Intussen zijn de vrijwilligers al in de weer geweest om het erf van de gastgevers, familie Smeitink, zodanig te fatsoeneren dat het lijkt alsof er nooit een feest heeft plaatsgevonden, op deze plek het geschreven bewijs dat die toch echt drie dagen lang de Bekvelders en de vele gasten van omliggende gemeenschappen heeft weten te vermaken. Daarom aandacht voor de hoogtepunten.
De klucht schonk feestvierend Bekveld in de eerste plaats de opvatting dat het gulle goud uit Groenlo beter bruiste dan Bruintjes bier, maar dan vooral om te toosten op de goede afloop van het spectaculaire toneelstuk. Bruintjes bier bruist beter, waarin de verwikkelingen, misverstanden en vooral het wederzijds onbegrip niet van de lucht waren. Met een mislukte kunstenaar die fantaseert een tweede Karel Appel te kunnen worden met 'action painting' met nota bene de verfjes van Action, vraag je om grote problemen met je iets te degelijk ingestelde verloofde.
Misstappen kunnen een mensenleven in negatieve zin drastisch veranderen, maar bij Zeskamp zijn misstappen de krenten in de pap. Het was dus smullen voor de toeschouwers bij de Zeskamp, editie 2016. Met een lichte zweem van leedvermaak, kon men zien hoe de deelnemers in de door de organisatoren uitgezette vallen trapten. Er waren ook deze keer weer bloopers, uitglijers, misstappen en heuse valpartijen, maar bleef de noodzaak tot actie voor de EHBO beperkt tot een enkele pleister. Binnenkort zijn de foto's te bezichtigen op de website en Facebookpagina van de Buurtvereniging Bekveld. Maar de samenvatting dat het zeker een van de belangrijkste hoogtepunten van het jubilerende feest was, mag hier niet ontbreken.
Bejubelen
Men kan er nauwelijks omheen, het Bekvelds Feest is eigenlijk een reeks van festiviteiten die het vogelschieten en dus het kronen en bejubelen van de nieuwe schutterskoning omringt. Wie er niet aan meedoet kan wel van het kijken genieten; maar zelf meedoen voelt als het deel uitmaken van een thriller van Alfred Hitchcock. Alleen vallen er in Bekveld geen slachtoffers. Hoewel, Ben Aalderink heeft heel wat tijd in het bouwen van de vogel gestoken om vervolgens met lede ogen te moeten toezien hoe het beest toegetakeld wordt. Wethouder Arno Spekschoor mocht het eerste gat in de vogel schieten, Jan Meulenbrugge schoot het laatste.
Zon
Wie dacht, we hebben het nu allemaal wel gehad, kwam niet alleen bedrogen uit, maar werd compleet verrast met een in muzikaal opzicht prachtig programma. Terwijl de zon tussen de dreigende wolken tevoorschijn krabbelde, toverde een klein regiment van de harmonie Concordia uit Hengelo herkenbare covers uit het koper. Laten we niet te lichtvaardig denken over het nut en de noodzaak van instituten als Concordia want ze vormen een bron en een eerste springplank voor de muziekontwikkeling van kinderen.
Eigenlijk is muziek het meest veilige medicijn en verslavend middel. De drogist en de drughandelaar verkopen het niet, maar het moet gemaakt worden door muzikanten. Muzikanten als een soort alchemisten die van stilte feest maken.
Alleen vallen er in Bekveld geen slachtoffers
En dat deed Brood op de Plank dus ook. Deze band lijkt zijn naam inmiddels in de Achterhoek te hebben gevestigd en eenmaal kennis maken betekent dat de band niet licht zal worden vergeten. Maar er is meer, want Brood op de plank weet ook humor met muziek te verenigen. En is dat eigenlijk niet heel erg Achterhoeks?
Nestor
Het lijdt geen twijfel dat Ferdi Jolij geen houten vogel hoeft te schieten om tot koning van de Bekveldse rock gekroond te worden. Deze zachtmoedige muziekkunstenaar staat bekend om zijn even zachtmoedige Achterhoeks als priemende gitaarsalvo's. Voor de band van deze nestor van de Achterhoekse rock gaan mensen op de knieën. Sommigen deden dat letterlijk, want in de Achterhoek is muziek en zeker dit genre toch echt heilig verklaard.