Albert Ketz,
Muzikant in hart en nieren
Albert Ketz neemt afscheid van de Original Liemers Musikanten met afscheidsconcert
Zelhem - Een gesprek met de bijna 75-jarige Albert Ketz uit Zelhem is een gesprek over de liefde voor muziek. In zijn geval de liefde voor de Böhmische Egerländer muziek en de stijl van Ernst Morsch.
Na bijna 17 jaar als Kapelmeester leiding te hebben gegeven aan de Original Liemers Musikanten, besloot hij onlangs te stoppen met iets dat je toch wel z'n levenswerk mag noemen. Versleten knieën, de leeftijd en ook een beetje het teruglopend gehoor, deden hem besluiten te stoppen op een moment dat het nog prima gaat. "Je moet niet wachten tot anderen zeggen dat je beter kunt stoppen", aldus Albert, die zeker wel moeite zal krijgen met z'n beslissing. "Gelukkig blijf ik als muzikant nog wel actief bij de 'Isseltaler Musikanten', want een leven zonder muziek wordt pas echt moeilijk."
Het muziekvirus begon bij Albert al vroeg, al was er ook nog een moment, dat hij dacht beter voor voetbal te kunnen kiezen. Albert: "Na een paar flinke schoppen voor m'n schenen bij het voetballen besloot ik voor de muziek te kiezen. Als lid van muziekvereniging Union mocht ik bij de heer Abbink een instrument ophalen en toen de ventieltrombone, die ik meekreeg, thuis uit mekaar viel, werd het een bariton. Het instrument beviel goed tot de kruizen en mollen kwamen. Het lukte niet (zonder oefening - red.) en ik vertelde mijn vader dat ik niet terug mocht komen. Voetbal was mijn alternatief. Maar vader ging verhaal halen bij de muziekleraar en die vertelde de juiste versie van het verhaal. "Als je niet meer gaat oefenen, hoef je niet terug te komen", had de man gezegd. Thuisgekomen kreeg ik er flink van langs, niet omdat ik geen muziek wilde maken, maar omdat ik gelogen had. Voor straf moest ik een uur per dag oefenen en zo leerde ik met kruizen en mollen om te gaan."
Albert was in z'n jonge jaren graag beroepsmuzikant geworden en rook aan die wereld, toen hij als militair werd ingedeeld bij de militaire Kapel, maar zijn toenmalige vrouw zag het leven met een muzikant niet zitten en dus besloot Albert de muziek als hobby te houden. Zijn werkzame jaren bracht hij vervolgens door bij metaalbedrijf Lovink in Terborg en later als voorman bij de Gems in Vorden. "Als ik toen al met Lies, mijn huidige vrouw, getrouwd was geweest, was mijn leven waarschijnlijk anders gelopen", aldus Albert.
Een belangrijk moment in Albert's leven was het ontdekken van de Böhmische Egerländer door het opzetten van een LP van Ernst Morsch. "Ik kan me dat moment nog helder voor de geest halen. Ik luisterde, kreeg tranen in mijn ogen en wist dat ik mijn muziek had gevonden. Mijn hart sprong open. Dit wilde ik ook."
Interpretatie van het erfgoed van Ernst Morsch
Omschrijven, waarom die muziek zo bij 'm binnenkwam, is moeilijker. "Bij die muziek speel je niet alleen de noten, maar leg je er gevoel in door de noten te interpreteren en in de maat te verschuiven. Iedere dirigent/kapelmeester legt daar z'n eigen ik in en de wijze waarop Ernst Morsch dat kon, vind ik nog steeds prachtig."
Met de Iesselkapel werden vanaf 1975 de eerste schreden op het Egerländerpad gezet. Eerst als muzikant, maar vanaf 1981 als Kapelmeester. Samen met zijn vrouw Lies vulde hij ook de zangpartijen in. In 1998 ging het even wat minder met Albert, die mede daardoor ook stopte als Kapelmeester. "Achteraf een moeilijke periode zonder muziek", herinnert Albert zich. "Bezoek aan een concert van Union in Amphion bracht de muziek weer boven en toen Lies mij vroeg 'Wanneer ga je weer beginnen?', wist ik het zeker. Ik werd weer lid en het plezier kwam terug."
Als Albert in 1999 gevraagd wordt om tijdelijk de leiding op zich te nemen van een nieuwe, uit twee bestaande orkesten samengevoegde, Kapel in Groessen, komt hij weer helemaal in z'n element. Tijdelijk werd vast en de Kapel 'Original Liemers Musikanten' was een feit. Het werd helemaal Albert's Kapel, die zijn interpretatie van het erfgoed van Ernst Morsch vertolkte. Het jaar erop kwam Kapel 'de Isseltaler Musikanten' met de vraag of Albert het orkest als muzikant wilde komen versterken. Albert: "Toen hebben we wel eerst even om tafel gezeten om het te bespreken. Voor mij was het heerlijk, want bij een toporkest als de 'Isseltaler' kon ik me blijven ontwikkelen als muzikant en bij de 'Liemers Musikanten' kon ik m'n ei als Kapelmeester kwijt, maar het kost samen wel veel tijd."
Het gezin ging akkoord en met Lies als zangeres volgden er drukke muzikale jaren. Door ziekte moest Lies, zangeres bij de 'Liemers Musikanten', de zangmicrofoon al eerder neerleggen en nu gaat ook Albert afscheid nemen.
"Ik vond dat ik op tijd moest melden dat ik ging stoppen, want juni volgend jaar staat er een groot buitenlands optreden op het programma en dan moet mijn opvolger tijd genoeg hebben gehad om het orkest naar zijn hand te zetten."
Het afscheid wordt een mooi optreden (koffieconcert) op zondag 6 december in zaal Nijhof in Halle. Het concert begint om 11.00 uur en zal tegen 13.30 uur zijn afgelopen. Albert: "En daarmee is de cirkel rond, want ook mijn eerste concert met de Iesselkapel vond bij Nijhof in Halle plaats. Lies pakt voor die gelegenheid nog één keer de zangmicrofoon op om het samen af te ronden. Het wordt zeker een emotioneel moment, maar ik vind het fijn dat ik het op deze manier kan afronden."
Bij de 'Isseltaler Musikanten' hoopt hij nog jaren door te gaan als muzikant, waarbij hij zich wel zorgen maakt over het voortbestaan van harmonie- en fanfareorkesten en Egerländer Kapellen, omdat niet alleen hij ouder wordt, maar veel orkesten vergrijzen, terwijl er weinig aanwas is vanuit de jeugd. "Niet te veel aan denken", vat hij het samen.