Sledehonden rennen met plezier over ‘t Zand

HENGELO/ZELHEM - Als sledehonden voor de kar, step of bike worden gespannen, willen ze meteen op pad. Dat werd duidelijk tijdens het Afsluitingsweekend op 12 en 13 maart van de Nederlandse sledehondenvereniging (Dutch Allround Sleddog Sports Club, DASSC). De trail (route) in de bossen van Landgoed ’t Zand in Hengelo en Zelhem was een nieuwe ervaring voor leden en hun honden. Hun verblijfsterrein, de stake-out, was het natuurkampeerterrein, waar ruim 80 deelnemers, en hun honden, klassieke Siberische Husky’s, Hounds, Samojeden, Alaskan Malamutes of Groenlanders verbleven. Beide dagen maakten zij hun runs.

Door Liesbeth Spaansen

Het was de eerste keer dat een weekend van de Dassc in het bos van ’t Zand werd georganiseerd. Er werd al wel getraind met sledehonden. “Het landgoed was bekend bij een van onze bestuursleden, deze heeft contact gezocht met de eigenaresse van het landgoed, de barones, en zo kon alles worden geregeld en de wedstrijd tot stand komen”, vertelt Sabina Maat. Zij verzorgt als algemeen bestuurslid de PR en Communicatie van Dassc. “Normaal hebben we een vrij vlakke trail, wel met bochten en zo. Veel in dezelfde bossen, dan ken je het wel qua grond. Dit is weer nieuw, meer heuveltjes, bochtjes en hobbeltjes. Een hele spannende trail.”

Trainingen als evenement
De weekenden die de club drie keer per jaar houdt, worden meestal gebruikt om te trainen voor de sneeuw. “Nu is het sneeuwseizoen aan het afronden en komen de mensen terug naar Nederland. Vandaar dat we dit weekend als afsluiting organiseren. Voor de mensen die in Nederland blijven en alleen op ‘dry land’ trainen, zoals dit heet, is dit uitermate geschikt. Iedereen had er ook weer veel zin in, we hebben natuurlijk anderhalf jaar door corona bijna niks kunnen doen. Het is toch een evenement waarbij je blijft overnachten.”

Het evenement is altijd twee dagen, waarbij op zaterdag en zondag wordt gestart, en de gemiddelde tijden worden berekend. Al zijn er ook wel leden die één dag komen om te trainen. “Die willen peilen hoever ze zitten in het niveau van de honden. Daarnaast is het leuk om toch een rondje mee te gaan, en er even uit te zijn.”

Als een weekend in hetzelfde bos is als een eerder weekend, probeert de club de trails steeds anders uit te zetten, of starten waar de finish is en het rondje andersom te lopen. “De musher moet wel sturen, dat gebeurt door middel van commando’s”, legt Sabina uit. De mushers beschikken over een kar, step of bike, maar er zijn ook deelnemers die zelf de route rennen met de hond.

Dierenwelzijn
De honden gaan vanaf een maand of negen op snuffelstage, maar worden nog niet getraind. “Rond een jaar worden ze meegenomen en vanaf achttien maanden mogen ze pas mee voor de kar in een wedstrijd. Dan zijn ze voldoende uitgegroeid. Je hebt wel te maken met verschillende sledehonden die elk hun eigen bouw hebben. Het is vooral erg belangrijk goed te kijken naar de hond zelf.”

‘Het is vooral erg belangrijk goed te kijken naar de hond zelf’

De club let scherp op het dierenwelzijn. Op lijsten staan de chipnummers vermeld, de leeftijden en geboortedatums en aan de finish worden deze zaken steekproefsgewijs gecheckt. De boekjes worden nagekeken of de entingen kloppen. Ook is onderweg steeds controle op het welzijn van de dieren. Dan gaat het om slecht lopen of oververhitting. Er is een dierenarts op het terrein aanwezig.

Ook als er een kar of step stuk gaat, zijn er mensen van de organisatie aanwezig die hulp bieden. “Het bestuur bestaat nu uit zes personen, maar we hebben zoveel vrijwilligers. Zodra mensen inschrijven kunnen ze aankruisen of ze vrijwilliger willen zijn. Zo kan bijvoorbeeld een handler na het werk helpen door op een post staan, of tijd waar te nemen.”

De leden van de Dassc-club komen uit heel Nederland, maar ook uit België en Duitsland. “Je ontmoet elkaar allemaal. Voor de sneeuw gaan ze naar Zweden, of Oostenrijk of Duitsland, daar waar een wedstrijd wordt gehouden.”

Start en finish
Voor de wedstijd werd een heel programma opgesteld, zodat elk span op tijd aan start kon staan. Er werd al vroeg gestart vanwege de koelte in de ochtend. De routes werden alsnog zowel zaterdagmiddag als zondag ingekort vanwege de te hoge temperaturen voor de honden. Bij de finish werden deze extra gecontroleerd door de dierenarts. Zij lette erop of de hond nog alert was, hoe het speeksel eruit zag en hoe zijn temperatuur aanvoelde. Daarna mocht het span terug naar de stake-out zodat het in rust kon gaan.

Prijsuitreiking
Na het opruimen van het terrein, verzamelden de deelnemers zich in de grote tent, waar de prijzen werden uitgereikt. De prijs voor ‘het sportiefste team’ was voor Melina Georgi. Zij kreeg de prijs overhandigd door eigenaar van Landgoed ’t Zand Emma de Fremery.

www.dassc.nl 

Meer foto’s staan op Achterhoekfoto.nl