Afbeelding

Finaledag

Opinie

Ja, er zijn in de sporthal hoofdrollen weggelegd voor de gezelligheid, de saamhorigheid, de gemoedelijkheid en de gemeenschapszin middels de samenkomst van talloze groepen buren en vrienden, een hele winter lang. Dat is allemaal waar. Maar als het erop aankomt, gaat het in het Hengelose stratenvolleybaltoernooi óók om de resultaten. Met de grote finaledag voor de deur, groeit het fanatisme met de minuut en stijgt de spanning op vele fronten.

Maar liefst zeven finales staan er zaterdagmiddag op het programma. In de eerste, tweede en derde klasse spelen de heren en dames hun eindstrijd. Klapstuk is de finale in de topklasse voor de heren. Zelf kijk ik daarnaast met bovengemiddelde interesse uit naar het treffen in de derde klasse bij de heren tussen de Incapablo’s en De Heurne Voor. Beide teams zijn al gepromoveerd en spelen volgende winter een klasse hoger, zaterdag gaat het om de titelbeker.

Het is ‘maar’ de derde klasse, toch is het een finale met een verhaal. Om te beginnen met dat van de Incapablo’s. Dat is Spaans voor zoiets als ‘de ongeschikten’ of ‘de onbekwamen’. Daar geloof ik in dit geval helemaal niets van, want ze staan niet zomaar in de finale. Het team bestaat uit een groep jonge jongens. Ze doen deze winter voor het eerst mee aan het toernooi. Al langer stonden ze in de startblokken, door corona liet het debuut op zich wachten.

Dan De Heurne Voor, da’s mijn straat. Of beter gezegd: het team uit ons deel van de straat, al sinds jaar en dag actief tijdens dit toernooi. Zelf speelde ik ooit twee jaar mee. Was geen succes. We degradeerden achtereenvolgens van de eerste naar de tweede en van de tweede naar derde klasse. In die derde klasse speelden de buurmannen in de jaren voor corona steevast hun potjes volleybal, met de gezelligheid na afloop in de kantine als grootste motivatie om het team elke winter weer in te schrijven.

Toch liep de gemiddelde leeftijd flink op en was het niet de vraag of, maar wanneer de stekker eruit zou gaan. Was, want de afgelopen jaren hebben we in ons deel van de straat een aantal nieuwe buren mogen verwelkomen, die behalve gezelligheid en jeugdig elan ook flink wat volleybaltalent hebben meegebracht. Komt dat even van pas! Ineens gloort succes. De oude garde kijkt – deels gedwongen door blessures – vanaf de kant toe, met trots en plezier.

Het succes leidt tot veel enthousiasme. Berichtjes als ‘Dit weekend moet het gebeuren!’, vullen de appgroepen. De shirtsponsor grapt over het bestellen van een platte wagen en de vele telefoontjes met aanvragen voor spelers. Aan keukentafels worden wedstrijden tot in den treure geanalyseerd en voorbereid. De tactiek voor de time-outs ligt klaar. Het moge duidelijk zijn: het wordt gezellig en gemoedelijk, maar één ding is zaterdag nóg belangrijker: winnen!

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant