2022

In de allereerste column die ik dit jaar schreef, ging het over het voorlopige hoogtepunt van het jaar. Januari was al ruim een week oud, maar ik kwam niet verder dan een kipcorn met mayonaise, die ik op een donkere zondagavond al wandelend op straat wegwerkte. Het was niet toegestaan om een dergelijke snack in de snackbar te nuttigen. Vanwege de coronamaatregelen. Het lijkt een eeuwigheid geleden.

We wandelden verder het jaar in, langs evenementen, die weer in volle glorie op het programma stonden. Koningsnacht met volle tenten en pleinen vol mensen, dunnetjes herhaald op Koningsdag, veel oranje in de optocht. Een wegrace met publiek aan alle zijden van het circuit. Kermissen, tentfeesten, de Zwarte Cross. Het was als vanouds.

Deelnemers aan de Heavensride stapten in Vorden op de fiets om overleden dierbaren te eren, sommigen voor wel vier keer 100 kilometer. Het leverde duizenden euro’s op voor het zwembad. De Ronde van de Achterhoek raasde door de regio. De Hel van Boak over de klinkers van de Vrendenbargsedijk. En Wout van Aert door de Tour de France, die ‘we’ wonnen met een Deen in Nederlandse dienst.

Af en toe moesten we een sprintje trekken. Bijvoorbeeld om de ontwikkeling van Melissa Peperkamp uit Zelhem bij te houden. Stond ze daar als 17-jarige met haar snowboard te shinen op de Olympische Winterspelen. Ook als een speer ging de nieuwe all-time clubtopscorer van Pax. Roy Wolsheumer, de Kylian Mbappé van de derde klasse. Energiek, een vlammend schot en verliefd op het spelletje. 

Het Franse fenomeen drukte zijn stempel op het WK, de hoofdprijs was voor Messi. Het WK van ‘We can come an end’, een prachtnaam voor een café. Dat in het laatste jaar van café Heezen in Steenderen. Het jaar van honderd jaar dorpshuis De Horst in Keijenborg, van 25 jaar AeroFitt en van bistro De Smederij, een aanwinst voor Hengelo. In datzelfde dorp: een prachtig bankje ter nagedachtenis aan Job.

Ondertussen zagen we omgekeerde vlaggen in het straatbeeld verschijnen. Net als auto’s met witte nummerborden en een blauw-geel vlaggetje. We leefden volop mee. De oorlog voelde dichterbij dan ooit. Benzineprijzen stegen. Energieprijzen stegen. De thermostaat ging een paar graden lager. Aankoop van het jaar: een Noorse bodywarmer.

Voor 2023 wens ik iedereen een jaar vol gezondheid toe. En een prettige wandeling. Een jaar om voorbijgangers te groeten, lief te zijn voor elkaar en onderweg eens te stoppen. Om neer te strijken, daar waar de kachel brandt of waar de zon op een terras schijnt. Om de wereld even voorbij te laten razen en die kleine genietmomentjes te pakken. Vergezeld door een fijne snack, een koud biertje of een cappuccino met wat lekkers. Ter plekke te nuttigen, heerlijk.