Afbeelding

Onlandse Tijdingen | Nat water

Opinie

Of het voor alle steden en dorpen in de Achterhoek opgaat weet ik niet, maar in mijn stad aan de IJssel hebben ze weer de feestelijke straatverlichting opgehangen die de inwoners in de koude winter een warm gevoel moet geven. 

Boven het begin van de toegangsstraten naar de binnenstad blinkt weer de tekst ‘Sfeervol Zutphen’, wat voor mij zoiets is als ‘Nat Water’, want dat Zutphen sfeervol is weet iedereen.
Zonet begreep ik via Twitter dat ook Doetinchem zich sfeervol noemt.
Akkoord. En Lochem, is Lochem al sfeervol? En Doesburg, moeten we Doesburg sfeervol noemen? Of Winterswijk? Groenlo?

Maar het blijft een beetje stupide een sfeervolle stad sfeervol te noemen, tenzij je het misverstand uit de weg wilt ruimen dat de stad sfeerloos is.
Ik fotografeer me suf in Zutphen, maar de sfeerloosheid vastleggen is me nooit gelukt, ook niet als laat in de avond de straten verlaten zijn; deze stad heeft zoveel sfeer dat er niet eens mensen voor nodig zijn.
Geschiedenis noem je dat, het patina van eeuwen.

Die feestverlichting versterkt de sfeer natuurlijk wel richting kerst en oud en nieuw, want sinds we terug zijn in de wintertijd donkert het al vroeg, en ook de kou begint langzaam in ons op te trekken en daarmee een zekere somberte, die nog eens wordt aangezet door de voortdurende misère rondom corona.
Op de dag dat ik dit schrijf is er een nieuw landelijk dagrecord gevestigd in het aantal besmettingen en is een nieuwe lockdown in het vooruitzicht gesteld.
Het wordt onder de feestverlichting sfeervol én stil in de avonden.
Ik maak nu bij voorkeur rond een uur of vijf in de middag - het is dan al donker - een wandeling door de stad; het is in de meeste huizen nog te vroeg om de gordijnen dicht te trekken dus is er voor de wandelaar veel te zien.
Ik moet af en toe een aandrang overwinnen om stil te staan bij de opname van sommige vertrekken, hun inrichting, hun lamplicht, hun boekenkasten, hun hoge plafonds - ja veel negentiende eeuw en ouder.
Aan de IJsselkade bevinden zich patriciërshuizen met vertrekken van zeker vier meter hoog.

Sfeervol, zou ik willen zeggen.
Ook sfeervol geluid trouwens.

Vlakbij het beeld van Ida Gerhardt op de kade stroomt de Berkel in de IJssel en doet dat met donderend geraas, direct beneden het rooster onder je voeten, een eeuwenoude, kleine, maar machtige samenkomst van waterwegen.
Misschien zouden we Ida moeten raadplegen voor een betere tekstaanduiding boven de straten.

Waarom niet gewoon de woorden ‘Dolen en dromen’ in een lichtkrans boven het wegdek gehangen, de titel van Ida’s klassieke dichtwerk geïnspireerd op enkele wandelingen door Zutphen, ofschoon het gedicht, zoals ze zelf zei, geen lofzang op de stad wil zijn.

Dolen en dromen in koude wintermaanden, door oude stegen en gekromde winkelstraten, omfluisterd door het verleden, in een stad die toch al graag poëzieregels op zijn blinde wanden tatoeëert en die er een waar gilde van stadsdichters op na houdt.

Sfeervol Zutphen.
Dat kan veel beter.

Wim Boevink

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant