Ivo Pouw (links) bij de beginnende olijfwilgen in gesprek met Bjorn Massop van Villa Ruimzicht. Foto: Sander Grootendorst

Ivo Pouw (links) bij de beginnende olijfwilgen in gesprek met Bjorn Massop van Villa Ruimzicht. Foto: Sander Grootendorst

Tuinderij De Zaaistek werkt samen met de natuur

Landbouw

HUMMELO - “Deze is lekker, proef maar.” Een rondleiding over het terrein van de Zaaistek is niet alleen interessant, maar ook smaakvol. Beheerder Ivo Pouw vertelt deze ochtend aan studenten van een internationale horecaschool in Bulgarije én horecamensen van Villa Ruimzicht in Doetinchem over de inrichting van een stuk grond van 1,7 hectare aan de Torenallee ten noorden van Hummelo. “Wij bieden mooie, smaakvolle en biologisch geteelde groentes en eetbare bloemen.” Het motto: “We werken samen met de natuur, niet ertegen.”

Door Sander Grootendorst

“Dit zou ik de hele dag kunnen blijven eten”, zegt een van de studenten als hij van Pouw een blaadje van de schildzuring krijgt aangereikt. Delicious! Wellicht een nieuwe lekkernij op de kaart van chef Bjorn Massop – Villa Ruimzicht is gespecialiseerd in het lokale, natuurlijke. Handig tijdens de rondleiding: Massop heeft ook talent als tolk, weet van allerlei planten de Engelse namen. De studenten, onder meer uit Portugal, doen er hun voordeel mee. Uit hun vragen en opmerkingen blijkt grote belangstelling voor de ideeën van Zutphenaar Pouw, van huis uit biologisch groenteteler en hovenier.
De studenten nemen de ideeën straks mee naar huis en zo zaaien die zich uit over de wereld… Ideeën zoals: “We hebben in de tuinbouw duizenden soorten planten links laten liggen, terwijl je die heel goed kunt toepassen.” En ook, tikkeltje uitdagend: “Goede compost is de oplossing voor alles.”

“We zitten nog in de opstartfase, ik ben vorig jaar begonnen”, zegt Pouw. “De tuin zelf bestaat vijftien jaar. Ik werkte als horeca-ondernemer bij het Kunstgemaal in Bronkhorst. De directeur van deze tuin was er vaak te gast. Toen ik hoorde dat hij zou stoppen, dacht ik: het zou echt wat voor mij zijn.” Pouw kon werk gaan maken van de naleving van zijn motto.
Aan de hand van tal van voorbeelden benoemt hij wat dat in de praktijk inhoudt. Het motto betekent misschien wel op de eerste plaats: goed kijken naar de oplossingen van de natuur zelf. “Planten kunnen elkaar helpen. Zet een ondiep wortelende boom, zoals deze appel, naast deze smeerwortel, die voedsel van dieper naar boven haalt. Bijen zijn bovendien gek op smeerwortel.” En bijen zijn dan weer onmisbaar voor bestuiving van al die voor mensen eetbare gewassen. Aanrader: “Probeer kale bodems te voorkomen, bodemleven heeft wortels en planten nodig.” En het levert meer op: “Hier heb ik aardpeer en spinazie gezaaid. De spinazie komt het eerste op en zodra die weg is de aardperen. Een voorbeeld van combinatieteelt.”

Houtwal
Het klinkt eigentijds en dat is het ook, en zinvol, met het oog op klimaatverandering, maar in wezen is het een soort opdiepen van oude kennis: “Eigenlijk ga je terug naar de aanpak van zestig, zeventig jaar geleden”, zegt Massop. Sommige elementen van ‘vroeger’ zijn nog aanwezig: een lange houtwal beschermt het terrein aan de zuidkant tegen de wind. Er stonden geen eetbare planten, dus Pouw heeft er wat toegevoegd, waaronder de wilde ui.
De lange stroken waar groente wordt geteeld, krijgen begeleiding van boompjes als de hardbladige els, die beschermen tegen de hitte.
Het luistert nauw: “Je kijkt naar welke plantensoorten zich van nature vestigen. Die kun je, als ze zelf niet eetbaar zijn, vervangen door een soort uit dezelfde familie. Wil je geen wilde distels hebben, zaai je kardoen, een familielid dat lijkt op artisjok.”

Langzaam maar zeker bereiken we de Torenallee, waarover de auto’s voorbijrazen. “Dit laatste stuk is mijn bloementuin”, zegt Pouw met trots én knipoog. Er groeien vooral paardenbloemen en hondsraf – geliefd bij vele insectensoorten. Pouw heeft er enkele rimpelrozen tussen geplant. De grens wordt gevormd door een rij beginnende olijfwilgen. Hun beschuttende functie gaat samen met – het laat zich raden – eetbaarheid. “De bessen zijn wel wat zuur”, zegt een studente, nadat ze er een heeft geproefd. Maar daar weet de kok raad mee: “Je kunt de bes van de olijfwilg prima in salades verwerken.”

De Zaaistek levert aan horecabedrijven en particulieren. Op zaterdag 14 mei is er van 10.00 tot 12.00 uur een rondleiding voor belangstellenden.

Het Passion
De Zaaistek bevindt zich op het terrein van Het Passion, ze vormen tezamen een ‘zorgtuinderij’. Jan Pouwels beheert de opvang van dak- en thuislozen. “We hebben hier ruimte voor twaalf gasten en vier bewoners. Ze komen van een plek waar het slecht met ze gaat en hopen door te stromen naar een plek waar het beter zal gaan: naar beschermd wonen, terug naar huis, enzovoort. Hier kunnen ze nadenken, tot rust komen, aansterken. We zijn geheel drugs- en alcoholvrij, het is bij ons veilig en liefdevol. De begeleiding bestaat uit professionals, en – heel bijzonder – uit vrijwilligers: voor hen staan vier slaapkamers ter beschikking. Sommigen zijn er een weekend, anderen een week. Ze trekken met de mensen die hier verblijven op, eten samen, voeren gesprekken, maken wandelingen. Het enige wat ze eigenlijk hoeven te doen is: er zijn. Waardoor de ander, die het zo moeilijk heeft weer een beetje kan gaan voelen dat hij of zij er echt toe doet.”

Ivo Pouw geeft uitleg aan internationaal en plaatselijk horecatalent. Foto: Sander Grootendorst

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant