Coryne Noordhoek is de coördinator van het COA in Zelhem. Foto: Mirjam Rensink

Coryne Noordhoek is de coördinator van het COA in Zelhem. Foto: Mirjam Rensink

In Zelhem vinden jongeren rust

Maatschappij

ZELHEM - Het is rustig in De Herberg op De Betteld waar het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) sinds 22 november vijftig minderjarige asielzoekers huisvest. De jongeren zijn allemaal naar de Internationale Schakelklas in Neede waar ze taalles krijgen. In de grote ruimte zijn drie gescheiden zithoeken gemaakt, er staat een voetbaltafel en even verderop staan eettafels.

Door Mirjam Rensink

“Het bevalt ons goed”, vertelt locatiemanager Coryne Noordhoek. “Het is een fijne plek en omdat we hier nu voor het tweede achtereenvolgende jaar zijn, kennen ze hier de klappen van de zweep. We huren deze ruimtes van eind november tot medio maart en we kunnen hier vijftig jongeren tussen de 15 en 17,5 jaar plaatsen. Er wonen op dit moment veertig jongens en tien meisjes. Ze zijn allemaal net daarvoor aangekomen in Nederland, maximaal drie weken, en komen meestal direct uit Ter Apel hierheen.” Naast opvang door het COA krijgen alle jongeren ook een voogd aangewezen via de landelijke voogdijinstelling Nidos.

Naast hartverwarmende reacties krijgen Coryne en haar team ook te maken met kritische geluiden. Reden voor hen om de deuren van de opvang open te zetten voor het Contact en alle vragen te beantwoorden. “We zijn warm onthaald door de buren hier”, vertelt ze. “Vorig jaar kwamen we vrij onverwachts en was er wat kritiek op de communicatie omdat de buurt niet op tijd was ingelicht. Dit jaar hebben we iedereen eerst uitgenodigd en hebben we de achtergrond geschetst van de jongeren die hier komen. Het zijn jongeren uit met name Eritrea en Syrië die hier wonen. Voordat ze hier zijn gekomen hebben een hele zware tocht gemaakt. Met name de jongeren uit Eritrea die via Libië zijn gereisd. Het land staat erom bekend dat het niet bepaald zachtzinnig omgaat met vluchtelingen. Meestal reizen de jongeren alleen maar er is hier ook een jongen die onderweg zijn ouders is kwijt geraakt. Allemaal maken zich enorm veel zorgen om de rest van hun familie. Ze hebben veel stress en soms ook trauma’s van de vlucht.”

Gelukszoekers
Of het gelukszoekers zijn zoals soms wel eens gezegd wordt? “Ik weet niet wat de reden is dat sommige jongeren hier naar toe komen. Het is uiteindelijk aan de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) om te bepalen of jongeren recht hebben op een verblijfsvergunning. Maar het is voor ieder mens hartverscheurend om je familie en je vertrouwde omgeving achter te laten en te vertrekken. Terwijl je niet weet of je ooit ergens levend zult aankomen en waar je dan zult aankomen en of je je familie ooit weer terug zult zien.
In Eritrea is er bijvoorbeeld een enorm lange en vaak gevaarlijke dienstplicht. Jongens moeten dan vrij jong al hun huis verlaten en soms honderden kilometers van huis het leger in, soms jarenlang. Dan maken sommigen de keuze te vluchten. En in Syrië is al jarenlang een oorlog gaande.
Als zo’n jongere dan hier komt dan voelt hij zich verscheurd omdat hij zijn familie heeft moeten achterlaten. En aan de andere kant ligt er een enorme druk op zijn schouders omdat de achtergebleven familieleden hele hoge verwachtingen van hun kind in Europa hebben.”

Op De Betteld komen deze jongeren tot rust en krijgen ze hun eerste lessen Nederlands maar ook lessen in de Nederlandse cultuur en omgangsvormen. De jongeren die vanuit een hele andere cultuur hier komen begrijpen soms niet hoe ze mensen moeten benaderen. En ze spreken vaak ook maar beperkt Engels of Frans en dat leidt dan tot lastige situaties in het dorp. Op social media werd een paar weken geleden een paar grieven geuit van mensen die vervelende ervaringen hadden met een paar jongeren of van mensen die er via via iets over gehoord hadden. Coryne Noordhoek kent deze verhalen ook.

Opdringerig
“De jongeren weten niet hoe alles hier werkt en dus vragen ze mensen in het dorp om hulp om bijvoorbeeld te pinnen. Of vragen ze hoe ze sigaretten kunnen kopen. Ze doen dat soms op een onprettige manier, ze blijven mensen lastig vallen, pakken mensen bij de arm, ze worden opdringerig. Dat vinden mensen niet fijn. Daar praten we dan met de jongeren over, we leggen ze uit hoe het hier gaat, wat de regels zijn, hoe je mensen benadert. Sommige jongeren denken ook dat ze alle mensen altijd om hulp kunnen vragen en doen dat op een wat onhandige manier. Maar er zijn in het dorp geen incidenten geweest, en er is juist een goed en informeel contact met de wijkagent. Als wij geluiden krijgen dat de jongeren mensen in het dorp op een opdringerige manier lastig vallen dan spreken wij ze daarop aan en leggen hen uit hoe ze iets wel kunnen aanpakken.

Ik geloof dat we als we deze groep helpen en ondersteunen, leren hoe je in Nederland kunt leven, zij een betere toekomst voor zichzelf kunnen opbouwen en daarmee ook ons land van dienst kunnen zijn. Hoe beter ze integreren hoe beter het voor hen en voor ons is. Je moet natuurlijk niet naar ze kijken alleen vanuit een economisch oogpunt, maar ik denk echt dat als we goed in deze jongeren investeren we heel veel aan ze kunnen hebben in de toekomst.”

Woningnood
Ook kent Coryne Noordhoek de verhalen van mensen die vinden dat ons land al vol genoeg is en dat we genoeg problemen hebben of waarom moet er dan nog geld en woningen naar deze mensen?
“Ik kan me heel goed voorstellen dat het zuur is dat je zelf al lang wacht op een woning en dan ziet dat vluchtelingen wel een huurwoning krijgen. En dat voor deze mensen voedsel en onderdak wordt geregeld terwijl je zelf nauwelijks meer kunt rondkomen door de gestegen energieprijzen. Maar ik hoop dat mensen zich realiseren dat mensen die op de vlucht zijn niet de veroorzakers zijn van het woningtekort in Nederland. De jongeren die wij hier in Zelhem opvangen zijn kinderen die in hun eentje een gevaarlijke reis achter de rug hebben en uit een uitzichtloze, vaak gewelddadige situatie komen. Ik vind het dapper dat ze hier helemaal alleen gekomen zijn en ik geloof dat ze recht hebben op onze bescherming, onderdak, rust en veiligheid.”

De jongeren die in Zelhem zijn gehuisvest zijn erg dankbaar voor de plek, ze zijn overal het algemeen ook meer gewend aan gehoorzamen en doen wat je gezegd wordt dan hun Nederlandse leeftijdsgenoten. Wel vinden ze het allemaal erg koud en missen ze het buiten spelen, hoewel ze wel veel te vinden zijn op het voetbalveldje op De Betteld.

De buurt
“We hebben van de gemeente vijftien leenfietsen gekregen. Die kunnen ze dan om en om gebruiken. Vorig jaar hadden we dat niet en in overleg met de wijkagent is hiervoor gekozen. Je voorkomt hiermee dat jongeren in het donker onverlicht langs de weg gaan lopen om naar het dorp te gaan en dat ze een keer een openstaande fiets meenemen om even te gebruiken. Ze krijgen fietsles en ze moeten altijd een veiligheidshesje aan. Maar ja het zijn pubers dus die doen ze regelmatig af. En dan merk je dus hoe betrokken en zorgzaam de buurt hier is. Als er een jongere zonder hesje fietst of op een andere manier in gevaar is door zijn manier van fietsen, krijgen we regelmatig een telefoontje van een buurman of buurvrouw omdat ze zich zorgen maken om een van de kinderen. Dat is het gezicht van deze buurt. We hebben ze een noodnummer gegeven waarop ze eventuele calamiteiten kunnen melden en tot nu hebben we alleen nog maar vriendelijke en bezorgde mensen aan de lijn gehad.”

Binnenkort wordt er nog een voetbaltoernooi georganiseerd voor de jongeren en medio maart moeten ze allemaal weer weg zijn omdat De Betteld dan de locatie weer nodig heeft voor toeristen van het seizoen. Waarschijnlijk gaan ze naar een andere locatie in de Achterhoek zodat ze naar dezelfde school kunnen blijven gaan waar ze net op zijn begonnen. En volgend jaar? Dan hoopt Coryne dat nieuwe jongeren weer naar Zelhem mogen komen omdat het een fijne plek is waar de jongeren rust vinden en er vriendelijke mensen zijn die met inlevingsvermogen bereid zijn deze jonge mensen een kans te geven om iets te maken van hun leven.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant