Ook rondrijdende Sint zorgt voor bakken kindergeluk

Er was zondag in Hengelo geen centraal sinterklaasfeest, wel een lange rondrit door het dorp. Een sfeerverslag

Door Luuk Stam

HENGELO – Plukjes mensen, ouders met kinderen, veel van de jongsten verkleed als hulpsinterklaasje of Piet, verspreid langs de zijkanten van de Hengelose straten. Het gaat deze zondagmiddag 14 november precies zoals de leden van de organiserende Hengelose Ondernemersvereniging (HOV) het bedacht hadden. Vooraf deden ze namens Sinterklaas een bericht de deur uit. Het zou in Hengelo anders dan anders, maar wel héél gezellig worden.

Vanaf de rotonde bij de Banninkstraat trekt het gezelschap deze middag het dorp in. In plaats van rechtstreeks richting de feestzaal in het centrum gaat het nu alle wijken door. De stoet trekt over onder meer De Heurne, de Sarinkkamp, de Bleekstraat, de Middenweg, de Tramstraat en de Hummeloseweg. De lange rondrit is een door de coronamaatregelen ingegeven alternatief voor een centraal feest, maar wel een alternatief dat op veel enthousiasme kan rekenen.

Eerst is er dat wachten, vol verwachting. Een broertje vraagt aan zijn zusje hoe ze denkt dat de hond zal reageren op Ozosnel, het paard van Sinterklaas. Zal het beestje blaffen? Of zal het enkel met grote ogen kijken naar het dier dat er net zo’n lange reis met de stoomboot op heeft zitten? Het broertje en zusje komen er deze zondagmiddag niet achter, want het paard is achterbleven in de stal. De Goedheiligman trekt met een open auto door Hengelo. 

Het gezelschap heeft enige vertraging, het zal ook eens niet. Er is wellicht iets met de auto, suggereert een moeder. Geen probleem, want Piet de Smeerpoets zal toch wel in de buurt zijn om de boel te repareren? Een eerste Piet meldt zich alvast op een hobbelfiets. Het duurt duidelijk niet lang meer. Sowieso is er geen kind dat het in zijn of haar hoofd haalt om hier weg te gaan. Sinterklaas komt eraan. Is het niet nu, dan wel over een kwartier. Hij zal komen. 

Hij komt. Voorafgegaan door een tiental van zijn Pieten verschijnt de Goedheiligman in de straten. Eerst is er de Pietenauto, volgeladen met pakjes. Dan een wagen met muziekinstallatie waarop de Muziekpiet van zich laat horen. En als laatste de auto met een zwaaiende Sinterklaas. De Pieten zijn overal druk met het in ontvangst nemen van tekeningen, brieven en verlanglijstjes. Ook delen ze strooigoed uit, geheel coronaproof verpakt in aparte zakjes. Kinderen tonen de lekkernij vol trots aan hun ouders.

Ondertussen zwaaien de Pieten amicaal in het rond. Hengeloërs – jong en oud, de één net wat meer verlegen dan de ander – zwaaien amicaal terug. Hier en daar lijkt er een feest der herkenning plaats te vinden. Niet zo vreemd. De Spaanse vrienden komen jaar in jaar uit naar Nederland, dan worden gezichten vanzelf vertrouwd. Andersom blijkt het precies zo te werken. Een enkele Piet heeft zelfs familienamen onthouden. Dat belooft wat voor de komende weken.

Er is een probleem. De Pietenauto staat stil op de Ruurloseweg, het stuur is verdwenen. Spoorloos! Twee Pieten blijken ermee aan de haal te zijn gegaan. Ze hebben het ding uit de auto gehaald, rennen ermee door de straten en hebben de grootste schik. “Niet doen! Niet doen!”, roepen de kinderen langs de kant, die de bui al zien hangen. Die Pietenauto zit vol met cadeautjes. Een Pietenauto die niet meer rijdt, dat betekent misschien wel geen cadeautjes. Dat zou een regelrechte ramp zijn. 

Bij verzorgingshuis De Bleijke groeten twee dames op leeftijd het gezelschap. Eén van de Pieten neemt de tijd voor een praatje en natuurlijk zijn er ook voor deze ouderen pepernoten. Een gelukzalige glimlach neemt bezit van beide gezichten. Verderop weer kinderen. Weer veel kleine Pietjes en Sinterklaasjes. De grote Hoofdpiet roept dat de kinderen vanavond allemaal de schoen mogen zetten. Die zal gevuld worden, als ze ten minste braaf zijn geweest.

De mooist versierde straat is bijna helemaal aan het eind van de route te vinden. Dat is deze zondag zonder enige twijfel de Fokkinkweg, waar de bewoners Sinterklaas en zijn gezelschap een warm welkom bezorgen, compleet met spandoeken, slingers en pakjes tot hoog in de bomen. De vele inspanningen zijn ongetwijfeld genoteerd in het grote boek. Het zal de kinderen alhier op de avond van 5 december vast en zeker een extra cadeautje opleveren.