Raymond Sessink neemt afscheid met winst tegen Pax

Bekerstrijd tussen Keijenburgse Boys en Pax eindigt in 3-2

Door Luuk Stam

KEIJENBORG – Na meer dan 500 wedstrijden heeft Raymond Sessink (37) zondagmiddag afscheid genomen als speler van het eerste elftal van Keijenburgse Boys. De aanvoerder deed dat in zijn thuisdorp met een 3-2 overwinning in de bekerwedstrijd tegen buurman Pax uit Hengelo. Zelf tekende hij voor een assist en een doelpunt. “Mooier dan dit kan haast niet”, reageerde Sessink na afloop.

De aanvoerder speelde zelf alleen de eerste helft mee. Hij verliet kort voor rust het veld door een erehaag van spelers van zowel Keijenburgse Boys als tegenstander Pax en onder luid applaus van het toegestroomde publiek. “Ik had liever de hele wedstrijd gespeeld”, vertelt Sessink na het laatste fluitsignaal. “Maar dit was vooraf zo besloten. Het is goed zo. Het was een wedstrijd waar voor mij alles in zat.”

In augustus was het nog Pax dat Keijenburgse Boys met 5-1 versloeg op het eigen Quick-toernooi. Nu waren het de Keijenborgers die uit de startblokken schoten. Waar Pax het meeste balbezit had, bleken de oranjehemden uiterst effectief in de afronding. Na 22 minuten stond er een verrassende stand van 3-0 op het scorebord, waarbij Sessink de derde Keijenborgse treffer voor zijn rekening nam. Nog voor rust wist Pax terug te komen tot 3-2. 

In de tweede helft zag Sessink – die tien jaar lang aanvoerder was – vanaf de kant hoe zijn team stand wist te houden. Hoewel de gasten uit Hengelo bleven aandringen, kwam er in de score geen verandering meer. Eén moment dacht Pax alsnog een punt mee naar Hengelo te nemen, maar door de 3-3 ging een streep vanwege buitenspel. Namens de Keijenborgers raakte aanvaller Lars Menting nog de lat. Het bleef 3-2. 

Dat zorgde voor een feestje aan Keijenborgse zijde. Een feestje zoals Sessink er heel wat meemaakte. De promotie naar de derde klasse in 2017 staat nog vers in het geheugen. “Er zaten heel speciale wedstrijden tussen”, blikt de 37-jarige terug op het enorme aantal keren dat hij aantrad in de hoofdmacht. “Ik heb mooie en minder mooie jaren meegemaakt en met heel veel verschillende jongens gespeeld. In de beginjaren ben je één van de jongsten. Op een gegeven moment ben je een dragende speler.” 

Sessink gaf voorafgaand aan dit seizoen aan te willen stoppen als speler van het eerste, onder meer vanwege zijn kersvers vaderschap. Hij zal vanaf nu in het tweede elftal spelen. Met de bekerloting tegen buurman Pax diende zich een mooie afscheidswedstrijd als eerste elftalspeler aan. “Zelf hoef ik niet zo nodig in de aandacht te staan”, vertelt de hoofdrolspeler zondagmiddag. “Maar dat het nu zo uitpakt, is wel prachtig.”

De zoete smaak van de overwinning wordt aan het eind van de middag vergezeld door een welverdiend biertje, bloemen en cadeaus. Eén van die cadeaus kreeg Sessink voor de wedstrijd al van één van zijn kameraden: een jeugdfoto op het voetbalveld. “Dat was in de f-jes”, vertelt hij. “Die foto is gemaakt na winst tegen Pax en ik scoorde toen een doelpunt. Mooi dat het dan meer dan dertig jaar later ook zo eindigt.”