Bestuursleden Martje Eggens en Martin Nieuwenhuis. Foto: Rob Weeber
Bestuursleden Martje Eggens en Martin Nieuwenhuis. Foto: Rob Weeber

Het kan vriezen en dooien

Algemeen

IJsclub ‘De Molenkolk’ Steenderen wacht op vorst

STEENDEREN - Oude schilderijen over Hollandse ijspret laten een prachtig sfeerbeeld zien van het winterlandschap waar burgers, boeren en buitenlui elkaar op het ijs ontmoetten. Het was de tijd dat sloten en plassen (bijna) gegarandeerd dichtvroren in de winter en zo het toneel vormden van krabbelende en zwierende mensen. In de tweede helft van de twintigste eeuw echter ontstonden er scheurtjes in het ijs. IJs is geen vanzelfsprekendheid meer en staat meer en meer onder invloed van de klimaatdiscussie. 

De professionele tak van het schaatsen heeft zich al lang naar binnen verplaatst, maar de echte schaatsliefhebber is nog steeds afhankelijk van de grillen van moeder natuur. Als de vorst toeslaat, dan breekt de schaatskoorts weer snel uit, ook bij de lokale ijsbanen. Enthousiasme en loyaliteit naar de vrijwilligers houdt het aantal kaarthouders op peil, ook als er geen ijswinter is. Daarmee kunnen de vaste lasten betaald worden. Voor investeringen echter is men, naast een incidentele bijdrage uit de gemeentekas, afhankelijk van de losse kaartverkoop en koek- en zopie-inkomsten.

IJsclub ‘De Molenkolk’
Ook Iesclub ’De Molenkolk’ is een oude dame onder de ijsbanen in de Achterhoek. Zij werd in 1919 opgericht. Geschaatst werd toen op De Molenkolk, de restanten van de oude loop van de Gelderse IJssel. De huidige weilandbaan naast FrieslandCampina werd in de jaren tachtig betrokken. Het is een 400 meter baan op een weiland waar ‘s zomer de schapen grazen.
In de ijskoude kantine zitten voorzitter Martin Nieuwenhuis en secretaris Martje Eggens. “We hebben een mooie schaatshistorie”, legt Nieuwenhuis uit, “en die zal niet snel verdwijnen. Een schaatsbaan heeft een sterke binding met de gemeenschap. Wij hebben zo’n 500 kaarthouders waarmee we de baan, die ons eigendom is, in stand kunnen houden. Natuurlijk kijken we uit naar ijsdagen. Dat betekent niet alleen extra inkomsten, maar ook ijspret, gezelligheid en saamhorigheid. Dan snort de houtkachel in de keet hier en zit iedereen met een versnapering aan de tafels.”

De verwachtingen voor dit jaar echter zijn mede door het coronavirus niet hooggespannen. Het is ook de reden waarom de baan nog niet onder water staat. Wel is er voor de kinderen een aparte baan aangelegd waarop een klein laagje water staat. Met een beetje vorst kunnen de kinderen dan schaatsen. Voor de grote baan geldt dat er meerdere nachten matige vorst moet zijn om de 35 centimeter waterlaag tot een veilige ijsbaan om te vormen. Ook Steenderen rekent met in totaal zo’n 25 graden vorst voor een goed seizoen. Zodra de voorspellingen goed zijn, zet men de waterpomp aan. Na drie etmalen is de baan op hoogte.
De lange termijn verwachtingen zijn matig. Het klimaat zal zeker invloed hebben om de komende jaren. Maar dat neemt niet weg dat er altijd geschaatst zal blijven, ook in Steenderen, aldus Nieuwenhuis. “De Elfstedentocht heeft ook hele grote onderbrekingen gekend. Natuurlijk zien we om ons heen ook de ontwikkeling van een asfaltbaan. Maar dat vergt een investering die voor ons veel te hoog ligt. Bovendien heeft een weilandbaan zijn eigen charme en sfeer, alleen al door de ligging buitenaf.”

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant