Meester met de gitaar

VORDEN – Vroeg in de ochtend van zondag 10 januari blies Chris te Winkel zijn laatste adem uit, twee dagen voor zijn negenenzeventigste verjaardag. Vrijdag 15 januari werd hij naar zijn laatste rustplaats gebracht op de algemene begraafplaats in Vorden.

Door Alice Rouwhorst

Chris te Winkel werd op 12 januari 1942 in Winterswijk geboren. In de jaren zestig werd hij meester op basisschool de Hoge. Hij bleef dat tot 2003 toen hij met vervroegd pensioen ging. Al die tijd hoefde hij alleen maar de weg over te steken om op zijn werk te komen.

Vele kinderen in Vorden hebben les van meester Te Winkel gehad, want hij had gedurende zijn loopbaan verschillende groepen onder zijn hoede. Hij werd ook wel de ‘meester met de gitaar’ genoemd, omdat hij tijdens muziekles zijn gitaar erbij pakte en met zijn leerlingen liedjes zong. Zelfs ‘Oerend Hard’ van Normaal behoorde tot zijn repertoire. Hij was een markante, geliefde man.

Bevrijd uit zijn gevangenis
In 2014, toen de vuurwerkknallen nog maar net waren verstomd, werd hij getroffen door een zwaar herseninfarct. Hij raakte eenzijdig verlamd en verloor zijn spraakvermogen. Thuis wonen was geen optie meer. Hij kwam in woonzorgcentrum De Bleijke in Hengelo terecht, waar zijn vrouw Erna hem vanaf die tijd trouw twee keer per dag bezocht. Ondanks haar verdriet is ze blij voor haar partner dat hij, na verder afnemende gezondheid, uit zijn ‘gevangenis’ is bevrijd. Het wel kunnen begrijpen van alles, maar het niet kunnen praten met uitzondering van het woordje ‘ja’, viel hen beiden zwaar.

Eerbetoon
Vrijdag rond de klok van kwart voor twee reed de rouwauto met een klein gevolg weg bij zijn huis aan de Schoolstraat, waar de Achterhoekse vlag halfstok hing. Buren en vrienden brachten staand langs de weg een eerbetoon aan Chris te Winkel. Precies zoals hij gewild zou hebben, werd op de begraafplaats door een heel klein gezelschap bestaande uit zijn vrouw, zijn broers met partners en een vriend plechtig afscheid van hem genomen. Mooie woorden werden door hen gesproken en een ieder bracht met een roos voor Chris zijn of haar laatste groet.