Afbeelding

Viskraam

Algemeen

De waarde van een viskraam in het centrum van een dorp is niet te onderschatten. Dat is de afgelopen week meer dan eens duidelijk geworden. Kom je aan de viskraam, dan kom je aan het dorp. En waar in dit schrijven ‘viskraam’ staat, kan ook zomaar frietkraam, Vietnamese loempiakraam, wafelkraam, oliebollenkraam of curryworstkar staan. Dreigt zo’n kraam z’n vertrouwde plek kwijt te raken, dan kan dat zomaar tot een kleine volksopstand leiden.

Voor wie het gemist heeft: dat gebeurde dus vorige week in Vorden. De gemeente Bronckhorst had het plan opgevat om de standplaats voor de kramen vanuit het centrum te verplaatsen naar een grote parkeerplaats aan de rand van het dorp. Er zou in de huidige situatie sprake zijn van overlast voor de kerk en de omliggende horeca. Het besluit maakte zoveel los dat de gemeente vijf dagen later besloot om het - voorlopig - weer in te trekken.

Als het aan de gemiddelde Vordenaar ligt, blijft alles bij het oude. Op berichten op Facebook kwamen honderden reacties, het grootste deel van mensen die zich totaal niet in de voorgenomen wijziging konden vinden. Er kwam zelfs een petitie, die door driehonderd dorpsgenoten werd ondertekend. De bijbehorende argumenten hadden allemaal dezelfde toon: de kramen horen in het centrum, zijn beeldbepalend, horen bij de dynamiek van het dorpsleven. Verplaatsing zou de reuring uit het dorp halen.

Ik vond het mooi, ophef over een viskraam. En ik begreep het ook. Zo’n kraam doet wat met een dorp. Zelfs als je helemaal niet van vis houdt, heeft een viskraam een bepaalde aantrekkingskracht. Al is het maar omdat er mensen voor de kraam staan. Omdat het leven in de brouwerij brengt. Dat leven wil je graag in het hart van het dorp hebben. Niet ergens achteraf op een parkeerplaats. De vis zal er niet minder om smaken, de sfeer verdwijnt wel.

Dat geldt voor elk dorp, niet alleen voor Vorden. Ook in Hengelo staat de viskraam iedere woensdag middenin de dorpskern, op het plein bij de kerk. Onze visboer heet Piet. En als iemand op het gemeentehuis besluit - er is geen sprake van, maar stél - om Piet op het Pax-terrein neer te zetten, dan is één ding zeker: dan is Hengelo te klein. Piet hoort in het dorp, bij de kerk of – op vrijdag – op de weekmarkt. Te midden van de mensen en de gezelligheid.

Dat wil niet zeggen dat het ten koste van alles moet gaan. Dat gebeurt ook niet. Als Piet met zijn haring en kibbeling - en zalmwraps, mijn favoriet! - bij de kerk staat, dan vindt er ook geregeld een uitvaart plaats. In dat geval haalt de visboer de vlaggen van zijn wagen. Misschien valt het wel helemaal niemand op, maar alleen het idee vind ik al mooi. Het is een stukje respect. Een stukje rekening met elkaar houden. Ook daarvan is de waarde niet te onderschatten.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant