Eva Schuurman tikte tijdens de Flopbiebavond ter plekke gedichtjes op haar typemachientje. Foto: Liesbeth Spaansen
Eva Schuurman tikte tijdens de Flopbiebavond ter plekke gedichtjes op haar typemachientje. Foto: Liesbeth Spaansen

Eva Schuurman dicht nog een jaartje des Achterhoeks verder

Algemeen

ACHTERHOEK/WICHMOND – Een collectief van vier dichters, Hans Mellendijk en Bert Scheuter, Helma Snelooper en Eva Schuurman zijn aankomend jaar Dichters des Achterhoeks. "Ik werd gevraagd om nu in het collectief plaats te nemen, of ik nog even door wilde gaan. Dat vind ik erg eervol", vertelt Eva. "Ik denk dat een collectief heel goed is, we gaan in op de actualiteit en dat geeft samen een wisselwerking."

Door Liesbeth Spaansen

Die wisselwerking wordt versterkt door de achtergronden van de dichters. "Eén heeft veel historische kennis, de ander schrijft meer technisch en ik ben bijvoorbeeld vooral een gevoelsmens. Ik schrijf alles naar huis. Wat groot is, maak ik weer klein en overzichtelijk. Ik ben niet iemand die het nieuws helemaal uitpluist."

Eva Schuurman volgde de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie en won de Wim Sonneveldprijs. Ze is trouwambtenaar, ceremoniespreker en schrijfster van columns in weekblad Contact Bronckhorst, poëzie, proza en liedteksten. Samen met Herman van Veen schreef ze voorstellingen, boeken en liedteksten.

Bij de eerste benoeming tot Dichter des Achterhoeks kreeg Eva Schuurman een grote bokaal. "Mijn dochters vinden pas dat je iets gewonnen hebt als er een beker bij hoort", lacht Eva. "Nu ik opnieuw benoemd ben, vroegen ze of ik de beker dan wel mocht houden. Tja, dat was een goede vraag, maar het blijkt gelukkig geen wisselbeker. Hij heeft een mooie plek in de kamer en daar blijft hij dus staan."

Eva maakt gedichten die altijd rijmen en een ritme hebben. "Het lijkt makkelijk maar dat is het niet altijd. Schrijven doe ik met een helicopterview, maar dichten is echt inzoomen."

De dichtersgroep kwam samen in het Ludgerusgebouw in Wichmond. "De brainstormsessie in de chocolaterie was erg leuk. Mooi hoe zo'n collectief werkt. We gaan ongeveer een keer per maand om beurten een gedicht publiceren, al hebben we er geen vast tijdstip aan verbonden. Het gaat ook om de actualiteit, daarom hebben we naast mailcontact ook een appgroep. We kunnen elkaar zo op ideeën brengen."

Met respect kijkt Eva naar haar collega's. "Zij ademen Achterhoek. Hans is bijvoorbeeld een wandelende Achterhoekencyclopedie. Ik ben import, kom uit Amersfoort en woon hier nu elf jaar", lacht ze. "Maar dat is leuk, het maakt dat we allen een andere urgentie beleven, we hebben allemaal verschillende raakvlakken. Het zal juist interessant zijn als ik iets over voetbal ga dichten. Het zal dan waarschijnlijk over de regen gaan en ik zou me afvragen of ze in de rust een nieuw, droog shirt aantrekken, omdat de spelers anders ziek worden."

De vier dichters werken als collectief samen met de initiatiefnemer van Dichter des Achterhoeks, Gerco Mons van Dagblad de Gelderlander. "Ze staan achter ons, bieden een platform, en zoeken manieren om het nieuws in een andere vorm van journalistiek te gieten."


www.omdatikvanjetrouw.nl

Wijtje

We hebben expres voor het huis
- het is een lieve hint -
een grasveld als een postzegel
(al wachtend op ons kind)
aangeplant en toegejuicht,
zoals wat groeit in mij,
zacht verzorgd en weldoorvoed;
ons weitje richting wij.
En nu hopen we al wekenlang
- in wachten aanbelandt -
dat ie niet slechts bij de boer
maar op ons landje landt.
Ik staar steeds hoopvol naar de lucht
naast onze landingsbaan
en zal als hij jou eindelijk brengt
het gras voor altijd laten staan.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant