Jan Terlouw (l.) signeert boeken tijdens de jubileummiddag van de Flopbieb in Toldijk. Foto: Liesbeth Spaansen
Jan Terlouw (l.) signeert boeken tijdens de jubileummiddag van de Flopbieb in Toldijk. Foto: Liesbeth Spaansen

Jan Terlouw: 'Ik ontdekte de kracht van het verhaal'

Algemeen

Hoe een natuurkundige toch boeken ging schrijven

Door Liesbeth Spaansen

TOLDIJK – Het was stil in Flophouse. Ademloos keken en luisterden de dames en heren die vanuit heel Nederland deze zondagmiddag 8 september naar Toldijk waren gekomen naar Jan Terlouw. Je geeft hem geen 87. "Ik ben bijna 88", lacht hij. "Je kunt je leven niet voorspellen. Schrijven? Nee! Ik kreeg op de lagere school in Garderen een kroontjespen in mijn rechtervuistje gedrukt. Ik was links. Ik hield van rekenen en wiskunde."

Jan Burgers, directeur van basisschool De Rank in Toldijk opende de middag met een warm welkom aan alle aanwezigen. "De Flopbieb kon vijf jaar geleden door de inzet van vrijwilligers, die de ruimte inrichtten en boeken verzamelden, van start gaan. Deze activiteit zorgt naast die van Flophouse, voor de leefbaarheid in ons dorp." Een speciaal welkom aan Jan Terlouw. "Ik heb veel respect voor u als schrijver, politicus en mens. Uw voordracht bij De Wereld Draait Door heeft veel indruk gemaakt."

Het werd een bijzondere bijeenkomst. Niet alleen omdat de Flopbieb haar vijfjarig jubileum vierde, maar ook omdat schrijver en politicus Jan Terlouw graag dit feest wilde opluisteren met zijn verhalen. Jan Terlouw feliciteerde de Flopbieb met haar eerste lustrum en ging vertellen.

Jan Terlouw trouwde en kreeg vier kinderen. "Voor opvoeden heb je niet doorgeleerd, je moddert maar wat aan. Maar ik ontdekte de kracht van het verhaal. Vanaf dat de oudste dochter twee jaar was, vertelde ik elke dag een verhaal, ook in de vakanties. Begin daar vroeg mee", is zijn advies. "Kinderen hebben zo'n fantasie. Ze zijn nieuwsgierig en een verhaal pakt je. Ongelooflijk, wat een sterk middel."

Toch duurde het nog jaren eer hij de pen ter hand nam. Hij ging naar de universiteit en werkte daarna dertien jaar als natuurkundige en deed kernfusieonderzoek. "Er werd gesteld dat de resultaten over dertig jaar bekend zouden zijn. Daarom ging ik ander werk zoeken." Hij ging in de politiek en was Tweede Kamerlid, minister van Economische Zaken en vicepremier en commissaris van de Koningin in Gelderland. Na zijn pensionering vervulde hij verschillende politieke functies.

Jarenlang had hij het advies van zijn vrouw in de wind geslagen. Schrijven? Nee! "Misschien moet ik het toch eens doen, bedacht ik me en ik schreef vijf verhalen over Oom Willibrord", lacht hij. "Mijn vrouw stuurde ze naar uitgever Holkema en Warendorf, waar Paul Biegel adviseur was. Hij belde me en zei dat hij er niks mee kon. Hij gaf me wel tips. Maak er een boek van en schrijf ook een ander boek. Dat werd Pjotr." Beiden werden uitgegeven.

Het boek Koning van Katoren kwam uit bij Lemniscaat. "Daar hadden ze het boek gelezen en hun eerste reactie was: 'wij snappen het niet'", vertelt Terlouw lachend. "Maar ze gaven het toch onveranderd uit, vanwege de goede reacties van mensen die ze het hadden laten lezen. Het boek kreeg een Gouden Griffel."

Daarna volgden meer boeken. "Er kwamen mij als politicus allerlei problemen op mijn weg. En al wilde ik het niet, na een jaar of twee moest ik daar dan toch een boek over schrijven." Bekend zijn onder andere Oorlogswinter, Eigen rechter, Oosterschelde, Gevangenis met een open deur. Nu schrijft hij ook boeken samen met zijn dochter Sanne.

In de pauze signeerde Jan Terlouw zijn boeken en daarna mochten er vragen gesteld worden. Hij ging in op verschillende politieke vraagstukken, het voordeel van zonne-energie, over zijn pleidooi voor de natuur in De Wereld Draait Door. "We lossen niks op als we elkaar niet vertrouwen. We moeten de jeugd weer confronteren met loyaliteit, het verschil zien tussen goed en kwaad. Dat is wat de mens uniek maakt."

Na het voorlezen van het korte verhaal: 'Dankdag', kreeg Jan Terlouw een daverend applaus van het publiek. Voorzitter van Flophouse Alien Maalderink bedankte hem voor de mooie verhalen. "Tot mijn stomme verbazing ben ik toch schrijver geworden", had hij eerder die avond gezegd. De reacties daarop zeiden genoeg: "Wat kan die man vertellen."

Jan Terlouw leest het korte verhaal: 'Dankdag' voor in de Flopbieb in Toldijk. Foto: Liesbeth Spaansen

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant