Nederland is weer even wennen na de Wereldjamboree in Amerika

HUMMELO/DREMPT – De scouts van Scouting Sweder van Voorst Hummelo en Keppel, Rutger Bilderbeek (16) uit Drempt en Steven Willems (16) uit Hummelo bevestigen het: deelnemen aan de World Scout Jamboree is een belevenis en ervaring voor het leven. Over het vierjaarlijkse kamp, dit keer van 22 juli tot en met 2 augustus met 45.000 scouts uit meer dan 150 landen op het scoutingterrein van The Summit Bechtel Reserve in West Virginia, Amerika raken ze niet uitgepraat.

Door Liesbeth Spaansen

Na een lange reis met bus, vliegtuig en weer de bus, kwamen Steven Willems en Rutger Bilderbeek van troep Stroopwafels uit de regio Achterhoek/Arnhem aan in het Nederlandse kamp. Vond Rutger zo'n lange reis eigenlijk niks, Steven vond het goed te doen. "Maar de temperatuurverschillen waren bizar. Hier was het koel en we kwamen aan bij 35 graden. In onze bus was geen airco, de chauffeur reed te langzaam en ook om," moet ook Steven bekennen.

Jamboree West Virginia
De ruime tenten waren gelukkig al opgezet in het Oranje kampement. Centraal gelegen met douches, toiletten en eerste hulp om de hoek. "We stonden op de heuvel. Toen wij aankwamen was het kampterrein bijna leeg, we zagen het volstromen," vertelt Steven. "Naar de andere kant van het terrein was zeker een uurtje lopen." Gelukkig reden er bussen.
"Eten had gevarieerder gekund," vindt hij, die onder andere bij de Canadese scouts mee at. "Veel rijst, hamburgers en kip." Rutger at bij de Zwitsers. Boodschappen werden gedaan in de kampwinkel. De patrouilles zorgden bij toerbeurt voor het eten halen, koken en afwassen. Steven moest thuis weer wennen aan brood en toetjes waarin niet zoveel suiker zit.

Bij de activiteiten waren de wachtrijen lang. "Was de rij vol, dan ging het hek dicht en mocht je niet meer aansluiten," maakte Rutger mee. "Ik ging met een paar scouts en leiding 's nachts 3.30 uur in de rij staan," bekent Steven. "Toen we bij de tokkelbanen aankwamen stonden er al 60 of 70 mensen, die daar op karton hadden geslapen."
Zowel Rutger als Steven sloten aan bij de schietbanen, die buiten de campus lagen. Rutger schoot met geweer, jachtgeweer en pistool. "Het viel met de terugslag wel mee. Ik schoot alles raak. Ze geloofden niet dat ik nog nooit geschoten had," lacht Rutger. Steven deed met succes mee met jachtgeweer en geweer. "Ik heb alleen de eerste gemist van de zes."
Op Mount Jack, anderhalf uur lopend bergopwaarts, kwamen de scouts in het oude Amerika van 1900. "We mochten met bijlen en messen werpen en met een geweer schieten. Die moesten we zelf laden met buskruit, aanstampen en dan schieten," vertelt Rutger. Steven brandmerkte er zijn pet.

Beiden gingen boogschieten en Rutger koos ook voor mountainbiken, een uitdaging. "We reden van de berg af en met flinke snelheid," vertelt hij. "Dat ging twee keer goed, de derde keer viel ik. Niet hard, maar ik raakte aan mijn hand gewond door een steen." Steven ging vooral op pad om met andere scouts kennis te maken.

Vanwege het weer, er kwamen meerdere onweer alerts, werden activiteiten stilgelegd. "We zaten twee-en-een-half uur vast," weet Rutger nog goed. "Er mocht toen niemand over de stalen brug." Steven: "We stonden in de tenten, die stalen constructies hadden." De door andere scouts gesignaleerde beren en slangen kwamen niet in de buurt van het Hollandse tentenkamp.

Op de cultuurdag moet iedereen als gastheer en -vrouw optreden. "In de Holland Hup-tent waren typisch Nederlandse dingen zoals sjoelen en koekhappen en er waren poffertjes en stroopwafels," weet Steven. "Ze vonden ons Nederlanders maar feestgangers. Klopt ook met elke avond feest, een gaypride en de viering van Koningsdag," vertelt Rutger.

Zowel de opening: vlaggenparade, welkomstwoord, muziek en een drone-show, als de afsluiting: met slottoespraak, feest, lasershow en vuurwerk, was spectaculair.

Nareis Washington en New York
De scouts van het Nederlands Contingent sliepen tijdens de nareis in Washington op de campus van de universiteit. "Bedden waren ook weer fijn, na de matjes." Daar stond verjaardagstaart klaar. "Ik was tijdens je jamboree jarig en ook Emma, Leon en leiders Dirk en Jan-Frank," lacht Steven. "We kregen een speciale verjaardagsbadge."

Deze dagen kregen de scouts een beetje vrije tijd, maar gingen ook langs bezienswaardigheden als George Washington's Mount Vernon, Harpers Ferry, het Witte Huis en verschillende monumenten. Het sportieve programma bestond uit zwemmen, raften, tuben, klimmen en tokkelen. "Als verrassing gingen we naar een honkbalwedstrijd in Baltimore," vertelt Rutger.
Het hotel in New York was gelegen naast Central Park. Rutger vertelt dat scouts in groepen de stad in gingen. "Een gids liet het 911-museum, Manhattan's Central Park, Grand Central treinstation, Times Square en Trump Tower zien." Brooklyn Bridge en een boottocht langs het Vrijheidsbeeld mochten niet ontbreken. "Ik ging naar ook een hardrockcafé en zag de Hema," lacht Steven. Vanaf Rockefeller Center hadden ze goed uitzicht over de stad.

Steven en Rutger zijn trots op hun blauwe troepsdas, rode ledendas en de wit- blauwe das met molen van het Nederlands Contingent. "Je komt scouts tegen uit andere landen en de eerste dagen was ik wel fanatiek met swoppen (ruilen van badges, red.), met scouts uit Amerika, Korea, Chili en Engeland. Ik heb ook wat speldjes," vertelt Rutger. Ook Steven heeft geswopt. "Ik ruilde onze stroopwafelbadge, maar ook pins van tulpen, klompen en vlaggetjes. Ik heb nu dasringen van Amerika, Schotland, Hongkong, Argentinië en de Filipijnen en kocht een Amerikaanse scoutingdas."

Beiden zijn alweer aan het werk, het slaaptekort is weggewerkt, maar zijn nog steeds enthousiast over de jamboree. Met de vele foto's en andere herinneringen kunnen zij nog lang nagenieten van hun reis door Amerika.

wsj.scouting.nl

Facebook World Scout Jamboree - Dutch Contingent