Tandarts Henk Donker op zijn werkplek, met de blik gericht op het gebit van één van zijn patiënten. Na 42 jaar stopt hij ermee. Foto: Luuk Stam
Tandarts Henk Donker op zijn werkplek, met de blik gericht op het gebit van één van zijn patiënten. Na 42 jaar stopt hij ermee. Foto: Luuk Stam

Henk Donker stopt als actief tandarts

Algemeen

Hengelose tandarts draagt zijn praktijk over, afscheidsreceptie op 15 juni

Door Luuk Stam

HENGELO - Na bijna 42 jaar zwaait Henk Donker (68) per 1 juni af als actief tandarts. Donker zegt de werkzaamheden in zijn praktijk niet langer te kunnen combineren met zijn bestuurlijke functies. "Ik ben op een leeftijd gekomen dat ik de weekenden graag voor mezelf wil hebben en dat lukt op dit moment niet", verklaart hij. "Ik moet daarom een keus maken."

Donker is naast zijn werk als tandarts in de Hengelose tandartsenpraktijk Donker-Borghouts onder meer lid van het dagelijks bestuur van de Europese beroepsorganisatie Council of European Dentists (CED). Daarin vertegenwoordigt hij Nederland namens de nationale beroepsorganisatie KNMT, waar hij eveneens in het bestuur zit.

Met zijn besluit komt er een einde aan zijn lange loopbaan als actief tandarts. Met een vader als huisarts kreeg Donker het zorgaspect van huis uit mee. "En ik ben altijd al een knutselaar geweest", vertelt hij. "Of het nu een bromfiets was of een houtsnijwerk, ik was een doe-het-zelver en ik was gek op gereedschappen."

Met tandheelkunde kwam hij in aanraking doordat één van zijn vrienden met de bijbehorende studie was begonnen. Hij nodigde Donker uit om ook eens een kijkje te nemen. "Ik kwam daar binnen, ik zag dat instrumentarium en ik dacht; dít wil ik doen", blikt de nu afzwaaiende tandarts terug.

In januari 1978 begon de in Amersfoort geboren en getogen Donker met zijn tandartsenpraktijk in Hengelo. Zijn vrouw Kea was zijn assistente. Het was een periode met een groot tekort aan tandartsen. "Je kon overal zo beginnen", klinkt het. "Hengelo stond binnen de beroepsgroep aangegeven als een locatie waar dringend een nieuwe vestiging noodzakelijk was. Dat bleek, want na een week hadden we al 1.600 patiënten."

In de regio waren collega's maar wat blij met deze nieuwe jonge tandarts. "Je moet je voorstellen dat er op dat moment in de Achterhoek maar iets meer dan vijftig tandartsen waren, nu zijn dat er meer dan honderdvijftig. Het waren toen ook nog bijna allemaal oudere tandartsen. Ik kreeg daarom direct allerlei overkoepelende klussen in de schoenen geschoven."

Door een reorganisatie van beroepsorganisatie Tandheelkunde (KNMT) kreeg Oost-Gelderland in 1984 een eigen afdeling. Omdat Donker binnen de afdeling Gelderland het enige bestuurslid uit dit deel van de provincie was, werd de Hengelose tandarts automatisch voorzitter. Vervolgens rolde hij van de ene in de andere bestuurlijke functie in de tandartsenwereld. "Het is zeker niet zo dat ik dat heel graag wilde of dat ik dat ambieerde", geeft hij aan. "Nee, het liep gewoon zo."

Zijn praktijk was in eerste instantie redelijk vooraan De Heurne gevestigd. Later liet hij vanwege ruimtegebrek verderop in diezelfde straat een huis met praktijk bouwen. Die praktijk groeide echter zo hard dat het ook hier te klein werd. "Op het laatst gebruikten we de keuken van het woonhuis om tussen de middag met zeven man personeel te lunchen", vertelt Donker.

In 2003 verhuisde het geheel naar de huidige locatie aan de Winkelskamp. Hier werken nog drie tandartsen: Klaas Borghouts, Susan Visser en Emely Donker, de dochter van. Daar komt binnenkort nog een vierde tandarts bij in de persoon van Rowan Thuss. De praktijk telt momenteel zo'n 8.000 patiënten.

Een heel groot deel daarvan had Donker zelf in de stoel. Het persoonlijke contact zal hij missen. "Ik stop ook zeker niet omdat ik het niet meer leuk vind", benadrukt hij. "Ik heb dit werk altijd met veel plezier gedaan. Het is gewoon prachtig werk. Van een vervallen gebit weer wat goeds maken en mensen daarmee echt kunnen helpen, dat geeft een kick."

Dat was helemaal het geval toen Donker in 1997 vanuit de Rotary Doctors Bank twee maanden aan de slag was in Guatemala in Centraal-Amerika. Met een Jeep, een veldbed en wat kistjes om de spullen op te zetten reisde hij met een klein gezelschap het land door. 800 kiezen trok hij. "Basale tandheelkunde, maar je kon mensen van hun pijn afhelpen."

Voor de mensen daar was de tandarts iets nieuws. Ook in de Europese tandartsenwereld waren er door de jaren heen volop vernieuwingen. "De hele tandheelkunde is veranderd", geeft Donker aan. "De witte vullingen zijn gekomen en toen ik begon, bestonden implantaten nog amper. Zo kun je nog wel even doorgaan."

Het amalgaam – de opvulling van gaatjes in kiezen in de tijd van de zwarte vullingen – wordt in Nederland nauwelijks meer gebruikt, maar in sommige Oost-Europese landen nog wel. Als bestuurslid van de Europese beroepsorganisatie CED waarbij 340.000 tandartsen zijn aangesloten, is het terugdringen van het gebruik hiervan één van de zaken waarmee Donker zich bezighoudt.

Geregeld moet hij hiervoor op reis – veelal naar Brussel – of zit hij op zijn kantoor vuistdikke Engelstalige rapporten door te spitten. Daar is veel leestijd voor nodig en dat is de hoofdreden dat de Hengelose tandarts nu zijn praktijk achter zich laat. "Bij nood kan ik nog een keer invallen, maar ik draai geen vaste programma's meer."

De man die in 2016 werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau vanwege alle inzet binnen zijn beroepsgroep en andere maatschappelijke activiteiten, blijft desondanks druk. Wanneer de 68-jarige Donker écht van zijn pensioen gaat genieten? "In 2018 ben ik als CED-bestuurslid gekozen voor een periode van drie jaar. Daarna zou het voor nog drie jaar kunnen, maar dat moeten we nog maar eens bekijken…"

Wie tandarts Donker persoonlijk wil bedanken, heeft daarvoor de gelegenheid op zaterdag 15 juni. Die dag is er tussen 16.00 uur en 18.00 uur een afscheidsreceptie bij grandcafé De Egelantier in Hengelo.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant