Robert te Winkel met zijn viertal Job, Thim, Thom en Susan. Foto: Liesbeth Spaansen
Robert te Winkel met zijn viertal Job, Thim, Thom en Susan. Foto: Liesbeth Spaansen

De Te Winkeltjes raken gevoelige snaar

Algemeen

ZELHEM - 'Steenrijk, straatarm' was altijd al het favoriete programma van Susan (14), Job (11), Thom (7) en Thim (5) te Winkel, maar de aflevering van woensdag 9 januari was voor hen een hele bijzondere: zij waren zélf op het televisiescherm te zien. Samen met hun trotse vader Robert.

Door Liesbeth Spaansen

Welkom bij de Te Winkeltjes, staat er op de keukendeur te lezen. Robert te Winkel woont al bijna 25 jaar in Zelhem en is daar geen onbekende. Hij oberde zo'n vijftien jaar bij het chinees restaurant in zijn woonplaats. Na een relatie met een man, was hij twaalf jaar gelukkig met zijn vrouw, die hem vier kinderen schonk.

Robert kwam vijf jaar geleden in de financiële problemen, na een vechtscheiding. "Ik had een kledingzaak in Hengelo en huurde het winkelpand voor vijf jaar. Helaas kwam na twee jaar die scheiding en had ik geen keuze: ik moest de zaak stoppen en voor de kinderen gaan zorgen. Ik heb maar één doel: de kinderen moeten gelukkig zijn. Nu ben ik dus alleenstaande vader, de kinderen gaan elke week een middag naar moeder. De contactbreuk zorgde voor een schuld van 70.000 euro. Ik heb 70 euro in de week te besteden."

Steenrijk, straatarm
SBS6 zocht nieuwe kandidaten. "Job wilde heel graag meedoen. Half oktober meldde ik me aan. Een week later werd ik al gebeld." Daarna ging het snel. Na het opnemen en beoordelen van een voorstelrondje en een teamgesprek als 'sollicitatie' mocht het gezin meedoen. "Het was erg spannend waar we naar toegebracht zouden worden, dat weet niemand van te voren," vertelt Robert daarover. "Je pakt je koffers en stapt in een auto. Uiteindelijk kwamen we in Leiden aan bij een prachtig grachtenpand. De kroonluchters, een rode loper, de witte hal ... het leek wel Paleis 't Loo."
Met het budget van 1300 euro genoten ze alle vijf volop van hun verblijf in het luxe hotel waar het personeel van de bewoners ook voor hen klaarstond. Thim is nog steeds enthousiast daarover. "Papa hoefde niet te koken, daar was gewoon een kok voor." "Het zag er erg mooi uit," zegt Thom. Voor het ontbijt werd overigens ook gezorgd, een buffet vol lekkers stond klaar.

Zaterdagmiddag mocht het gezin de stad in om te shoppen; voor de kinderen nieuwe schoenen, speelgoed en bakspullen, hun hobby. Wat Robert niet wist, is dat de kinderen heel graag iets voor hem wilden kopen. "We wilden dat omdat papa zo goed voor ons zorgt," is Susan duidelijk. In een lange sieradendoos zit de zilveren armband met initialen van de kinderen gegraveerd in het naamplaatje. "Daar word ik steeds weer emotioneel van," bekent Robert, die op zijn beurt een verrassing voor de kinderen had. "Ik wilde met ze naar de musical The Lion King en dat was een geweldige beleving!"

Leidenaren in Zelhem
In Zelhem beleefden de Leidenaren Lorenzo van Beek en Gaston Fonville de logeerpartij op een andere manier. "Zij beseften dat wij maar heel weinig te besteden hebben. Om geld voor ons te verdienen, organiseerden ze een bingo in Eetcafé de Veldhoek. Gaston nam mijn bardienst over en Lorenzo organiseerde als zijn alter ego Christine de bingoavond. Prachtig," lacht Robert. "Tijdens de ontmoeting met Lorenzo en Gaston vertelden ze dat ze het gevoel hadden, dat ik meer overleef dan leef. Ik ben mezelf in Leiden wel tegengekomen en moet tijd voor mezelf gaan nemen."
Robert heeft er geen spijt van te hebben meegedaan. "Mijn doel was om te laten zien dat er naast vrouwen ook (biseksuele) mannen zijn die er alleen voor staan en kinderen opvoeden. Dat is goed gelukt. En Lorenzo en Gaston hebben door het zelf koken en wandelen, geleerd meer tijd voor elkaar te moeten maken en dat geld alleen niet gelukkig maakt. Wij genieten van wat we hebben. Mijn kinderen zijn mijn rijkdom."

Toekomst
Tijdens de tv-opnames werkte Robert nog bij Eetcafé de Veldhoek. Dat werk moet hij opgeven, omdat de toeslag voor gastouderopvang stopt. Toch zit Robert niet bij de pakken neer. "De tip van de gemeente om iets voor mezelf te gaan beginnen, krijgt al vorm. Ik wil thuis als kleermaker gaan werken: kleding verstellen en repareren, terlenka broeken en rokken maken en daarnaast broeken vermaken voor mensen in een rolstoel of met protheses. Geweldig werk vind ik dat."

Kracht van sociale media
Al voordat het programma werd uitgezonden, was er aandacht op sociale media over zijn deelname. Direct kwam er hulp voor Robert en zijn gezin, zoals boodschappen of tweedehands kleding, maar mensen kunnen Robert en zijn gezin ook helpen met tegoedbonnen van bijvoorbeeld het Kruidvat en/of Jumbo supermarkt. Inmiddels is er eveneens een crowdfundingsactie opgestart. "Ik schaam me nergens voor," vertelt Robert. "Het is hartverwarmend hoeveel berichtjes en telefoontjes binnenkomen. Het is zelfs lastig om ze allemaal te beantwoorden, maar ze worden zeer gewaardeerd."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant