'De damnestor is van ons heen gegaan'

HENGELO - Het was begin maart van dit jaar dat het eerste team van DCH naar Arnhem moest voor de laatste wedstrijd in de Gelderse hoofdklasse van dat seizoen. De teamleider van DCH 1 kwam nog een speler tekort en geen van de andere spelers kwam dat gelegen. Toen zei Jan Heijink: "Dan haalt mien maor op, dan gao ik wel met". Zijn motto de laatste jaren was: 'ik bun dan wel wat older, wi-j begint allebei met twintig stenen en dan zie wi-j wel'. Dat was Jan Heijink, zich altijd beschikbaar en dienstbaar stellen voor de damvereniging. En dat: 'dan zie wi-j wel' betekende ook dat Jan niet eerder was verslagen dan wanneer hij zijn tegenstander een hand had gegeven en had gefeliciteerd met de overwinning.

Jan zelf heeft in het verleden vele keren gewonnen in het individuele kampioenschap van Hengelo Gld. maar ook in Gelderse kampioenschappen en in teamverband met DCH in de regio en eveneens in Gelderland. Ook in zijn goede jaren was Jan bij het sneldammen een fenomeen. Bijna jaarlijks was hij te vinden op het sneldam kampioenschap van Oost Gelderland en dan de finale van Gelderland. Jan zijn prijzenkast was na al die jaren dan ook rijk gevuld met standaards en bekers. Maar dat kan ook niet anders, wanneer je al 82 jaar lid bent van de Koninklijke Nederlandse Dam Bond. In 1935, toen zijn vader de damclub oprichtte, ging toen de nog kleine Jan als twaalfjarige jongen mee naar 't dammen. Damklokken waren er in die jaren nog niet, dus de partijen konden eindeloos lang duren en dan bij uitwedstrijden 's avonds op de fiets weer naar terug huis.
Jan bekleedde jarenlang bestuursfuncties en de jeugd had bij Jan altijd een streepje voor. In de jaren dat het schooldammen zijn intrede deed, zorgde hij ervoor dat er een Hengeloos Kampioenschap van de destijds lagere scholen werd georganiseerd. De Hengelose jeugd werd goed opgeleid dus zij mochten vaak naar de Oost Gelderse en zelfs naar de Gelderse finale. Daarnaast ging hij met de jeugd door met aspiranten en junioren viertallen die zich van hun kant ook aardig lieten zien, maar dat kon ook niet anders met een zeer toegewijde damcoach.
Bij een bond is het heel gebruikelijk dat een lid van een vereniging met veertig jaar lidmaatschap wordt onderscheiden met een gouden speld. Deze kwam Jan in 1975 al toe, toen nog niet wetende dat hij nog niet op de helft was. De KNDB had als kleine bond nog niet zo lang een bestaansrecht en kende nog geen leden die al vijftig of zelfs zestig jaar lid waren. Bij zijn zeventig jaar lidmaatschap kwam de penningmeester de heer Meurs van de KNDB zelf om hem de oorkonde uit te reiken en telkens werd hij door zijn eigen vereniging geëerd met een geschilderd of tinnen bord met inscriptie en met bloemen voor zijn vrouw Bertha die daarmee eveneens in het zonnetje werd gezet.
Een unicum was het twee jaar geleden toen Jan nota bene zijn tachtigjarige jubileum vierde. Ditmaal kwam de voorzitter van de KNDB de heer Hajitink om Jan te feliciteren met zijn jubileum en een daar bijbehorende oorkonde uit te reiken. Namens de Gemeente Bronckhorst was wethouder Jan Engels aanwezig om deze jubilaris te feliciteren en een bronzen beeld van de gemeente te overhandigen. Wederom werd hij ook door de voorzitter van DCH gefeliciteerd en werd hij benoemd tot erelid van DCH. Bloemen ontbraken ook ditmaal zeker niet om dit feest luister bij te zetten om zijn vrouw Bertha er volledig bij te betrekken.
Helaas werd het voor Jan de laatste jaren steeds moeilijker om goed te zien door de ziekte van MD aan zijn ogen. En nadat vorig jaar november zijn vrouw is overleden ging het dit najaar met zijn eigen gezondheid wat achteruit. Toch nog onverwacht overleed hij op zaterdag 25 november. Bij de druk bezochte begrafenis op 1 december waren vele leden van DCH aanwezig om hem de laatste eer te bewijzen.
Bestuur en leden van Dam Club Hengelo Gld. en de damwereld verliest een trouw lid en wensen zijn familie veel sterkte toe in deze tijd om dit verlies te dragen.