Zwaleman | Vakantie

Vakantie

Zo, ze zitten er weer op, die decemberfeestdagen. Kunnen we nu tenminste weer vooruitblikken op het nieuwe jaar. 2017, dat – om de symboliek van onze Achterhoekse knieperkes en röllekes maar even te gebruiken – nog geheel 'onontrold' voor ons ligt.

Wat dat jaor gif, dat wet gineen. Dus zeg ik: wi'j zult wal zeen. Dat schreef ik op de nieuwjaarskaart die ik vorige week aan mijn vrienden en geliefden stuurde. Maar eigenlijk wist ik het op dat moment al wel voor een deel. Dit jaar ga ik vooral veel op stap, heb ik me voorgenomen. En deels heb ik dat zelfs al geregeld. Op de avond van tweede kerstdag ging ik (min of meer uit verveling, daar heb ik dit soort dagen toch wel last van) even achter de laptop zitten. "Zomaar even kijken of er nog leuke vakantieaanbiedingen zijn" , zei ik tegen mijn geliefde. En ja, u begrijpt het waarschijnlijk al, amper een uurtje later had ik een leuk reisje geboekt. Ter gelegenheid van mijn verjaardag, in het vroege voorjaar, gaan we een paar daagjes naar de Eiffel. Lekker wandelen. Misschien zelfs in de sneeuw, als we geluk hebben.

En dat is nog maar een voorproefje. Want ook de bestemming voor minstens één van onze 'grotere' vakanties staat inmiddels vast. Op de dag na kerst zijn we namelijk even naar Winterswijk geweest. Naar die hele grote kampeerwinkel daar. Waarvan ik de naam niet noem, omdat (ten eerste) ik geen reclame wil maken en (ten tweede) u toch wel weet dat ik Obelink bedoel.

Net zoals vele andere caravanbezitters kom ik regelmatig in die vrijetijds-supermarkt. Omdat de vloeistof voor het chemisch toilet op is, omdat een van ons tweeën door een campingstoeltje is gezakt, of…. Ach, er is altijd wel een goede reden te bedenken. En meestal kopen we dan ook nog allerlei andere dingen, waarvan we voor die tijd absoluut niet wisten dat we ze nodig hadden. Maar ditmaal hadden we zelfs geen winkelkarretje nodig. We gingen er namelijk naar toe voor de Vrijetijdsbeurs. Drie dagen lang stonden in de winkel, verspreid tussen de campingmeubels, slaapzakken en andere kampeerartikelen, zo'n honderd kraampjes van bijna evenveel campingeigenaren uit heel Europa. Daar hoopten we ideetjes te kunnen opdoen voor een paar caravanreisjes komend zomerseizoen.

Nou, ik kan u vertellen, dat viel niet mee. Honderd campings (van Midden-Zweden tot Noord-Italië en alles wat daar tussen ligt), dat zijn er een heleboel. Al na een paar minuten zag ik door de bomen het bos niet meer.

Dan maar gewoon op het gevoel afgaan, dacht ik. En dat gevoel bracht me al snel bij het kraampje van de camping met de meest originele naam van allemaal. Wie zou er nou niet bij De Hippe Kip zijn tenten willen opslaan? Nou, wij dus niet. Bij nader inzien, want De Hippe Kip bleek een mini-camping in Beltrum te zijn. En ja, vakantie houden op hooguit twaalf kilometer van huis, nee dat gaat me te ver. Of eigenlijk: niet ver genoeg. Gelukkig stuitten we direct daarna op een camping die (thuis heb ik het even nagerekend) op bijna zevenhonderd kilometer van de Achterhoek ligt. Nou ja, natuurlijk was niet die afstand doorslaggevend. Het was de plek waar de camping ligt, die ons in vervoering bracht. Bornholm is een niet al te groot eiland in de Baltische Zee, dat bij Denemarken hoort maar eigenlijk veel dichter bij Zweden ligt. Op foto's en films hebben we inmiddels gezien dat het er onvoorstelbaar mooi is. En als de overige inwoners even vriendelijk zijn als de campingeigenaar die we in Winterswijk spraken, dan weet ik nu al zeker dat we een geslaagde vakantie hebben. Alleen een beetje duurder dan gepland. Maar ach, dan gaat onze tweede caravanreis toch gewoon naar het Montferland? Of misschien toch naar Beltrum. Da's hooguit twee liter benzine. Hen en wierumme.!