Burgemeester bezoekt diamanten paar op zondag

Hengelo – Precies op de dag van hun wettelijke huwelijk dat zestig jaar geleden werd voltrokken, bezocht burgemeester Marianne Besselink het diamanten paar Burghout-Hofstede.

Door Alice Rouwhorst

Het echtpaar voelde zich zeer vereerd met het bezoek van haar op zondag! "Ik dacht dat zal wel maandag worden of zo", zegt de jubilaresse verbaasd en verrast. "Nee hoor", antwoordt de burgemeester, "ik werk zeven dagen in de week, dus ook op zondag of ik moet echt niet kunnen". Aan de koffietafel gezeten met vers gebakken cake vertellen Bertus Burghout (86) en Annie Burghout–Hofstede (88) over hun leven. Twee dochters en een schoonzoon zijn deze ochtend ook aanwezig.

"Nee, het hoeft niet zo groot in de krant", zegt Bertus bescheiden. Annie is het daar niet mee eens. "Het is toch best bijzonder dat we de zestig samen hebben kunnen vol maken?! Anderen zouden dat ook graag willen, maar die halen dat niet omdat één van beide wegvalt. Dus het mag er best in staan", verduidelijkt ze zichzelf. "Tegenwoordig gaan stellen al gauw uit elkaar. Natuurlijk was er wel eens wat bij ons, maar dat was nog geen reden om dan maar uit elkaar te gaan. Ik zeg maar zo: 'Ik heb één keer gekozen, een tweede keer hoeft niet meer'".

Trots op grote familie
Besselink vraagt waar ze elkaar hebben leren kennen. Annie neemt het woord en vertelt dat hun gezamenlijke leven 62 jaar geleden begon tijdens het Koninginnefeest bij het toenmalige café Besselink De Klok. De vonk sloeg tijdens deze dansavond tussen de Hengeloër en de Velswijkse over. Dat ze gingen trouwen was vanzelfsprekend. "Nee, ik ben niet op mijn knieën gegaan, heb ook geen aanzoek gedaan volgens mij. Het voelde gewoon goed, dus we gingen trouwen", vervolgt Bertus.

Ze trouwen op 28 augustus 1956 voor de wet en op 20 november van datzelfde jaar vindt de kerkelijke huwelijksinzegening plaats. Deze laatste datum voelt voor het paar als hun echte trouwdatum, vandaar dat ze hun diamanten huwelijksfeest ook in deze maand vieren samen met familie, vrienden en buren. De burgemeester vraagt zich af waar ze woonden in die tussenliggende maanden. "Nog in ons ouderlijk huis", antwoordt Annie. "Vanaf november mochten we pas bij elkaar slapen, niet eerder hoor!", grapt Annie. Ze betrekken hun opgeknapte woning aan de Ruurloseweg, waar ze nu nog steeds wonen. Hier worden hun vijf kinderen geboren: twee meisjes en drie jongens. Inmiddels is de familie uitgebreid met twaalf kleinkinderen, vier achterkleinkinderen en de vijfde is op komst. Een gegeven waar ze heel trots op zijn. Op de schoorsteenmantel pronkt een foto van vier generaties vrouwen met Annie als stralend middelpunt.

Trouw aan werkgever en elkaar
Zijn werkzame leven is Bertus trouw aan één werkgever. Meer dan veertig jaar werkt hij bij Quick sportschoenen in zijn woonplaats. Annie werkt ook voor dit bedrijf, maar dan thuis. Een mooie familiezaak die vlak voor het pensioen van Bertus failliet ging. Na zijn werk is Bertus vaak langs de lijn te vinden bij voetbalvereniging Pax waar hij de verrichtingen van zijn zonen en later zijn kleinzonen op de voet volgt. Naast het voetbal is zijn moestuin zijn passie. Hij verbouwde er veel verschillende groente. "Nu verbouw ik nog maar twee soorten groenten: bieten en boontjes. Het werken in de tuin wil helaas niet meer zo. Dat is wel jammer, maar het is nu eenmaal zo", verzucht Bertus. Een aantal jaren geleden verbrijzelde hij zijn linker bovenarm door een ongelukkige val, waardoor hij met de arm niet veel meer kan doen. Fietsen, een andere hobby van hen beiden, is daardoor niet meer mogelijk. Afgelopen april werd zijn hartklep vervangen, hierdoor kan hij nu weer een ommetje maken en dat stemt hem tevreden.

Annie is, zoals haar dochter zegt, een sterke vrouw. Ze fietst, zonder ondersteuning, naar de supermarkt voor de kleine boodschappen en runt de huishouding nog helemaal zelf. "Zo lang ik het nog zelf kan, doe ik het ook zelf", zegt ze vastberaden. "Ik denk dat ik nog zo goed kan omdat we altijd alles op de fiets gedaan hebben. We hebben beide namelijk geen rijbewijs. Zelfs de dagjes uit in de vakantie deden we op de tweewieler. Wat fietsen betreft ben ik wel wat gewend. Ik heb een goede conditie opgebouwd waar ik nu de vruchten van pluk", zegt ze monter. Ze is alleen bang dat het in de bovenkamer niet in orde blijft. Dat lijkt haar het ergste wat haar kan overkomen. Daarom doet ze ook aan hersengymnastiek in de vorm van sudoku puzzels. De dochters vertellen dat Bertus en Annie bij de hele familie de muren van een behangetje hebben voorzien, omdat ze als de beste konden behangen. Maar wat nog belangrijker was, ze konden het zonder ruzie! "Ja, dan ben je echt voor elkaar gemaakt", beaamt Besselink. Ze wenst het diamanten paar een heel fijn feest toe met familie en vrienden.