Afbeelding
Foto: Nick Oostendorp

Column Eva Schuurman - Voornemen

Algemeen

Voornemen

Niet alles laten ophopen, zowel mentaal als huiselijk. De keukenkastjes legen voordat ik ze bijvul. Net zoveel mandarijnen als chocoladerepen eten en minder koken uit pakjes. Meer boodschappen tegelijkertijd doen en niet alsnog iets afhalen wanneer de koelkast vol is. Het lege zwembadje uit de achtertuin weghalen, de waterkoker ontkalken. Gootsteenkastje, gangkast, keukenschapjes, klerenkasten. Niet meer vergeten dat de grijze container met feestdagen op een andere dag aan de weg moet. Gitaar leren spelen.

Dankbaar zijn en het leven vaker afschudden. Van jou houden, ook als ik dat niet doe. Toeleven naar rust en het dan ook nemen. Niet zo vaak checken of mijn saldo nog toereikend genoeg is. Voordat ik weer eens verder en sneller wil, eerst stilstaan en kijken naar wat ik al heb. De achterruitenwisser laten maken, uitzoeken wat bandenspanning is en die kennis daarna toepassen. Meer vooruitwerken en niet alles tot op het laatste moment laten wachten. Haarmaskers nemen, zoals de kapper al jaren subtiel aangeeft. Met van die ronde watjes mijn gezicht elke avond schoonmaken. Mezelf mooi vinden, in elk geval van binnen. Flossen.

Meer zitten met de meisjes en dan iets fröbelen met kralen en lijm en dat ze ondertussen met verhalen komen omdat we elkaar niet aan kijken hoeven en dat soms veiliger voelt. Domme series kijken met blokjes kaas en nergens aan denken. Bij ze in bed blijven kruipen, ook als mijn gewrichten zeer doen en het stapelbed hoger lijkt dan gisteren. De was sneller uit de trommel halen. Toch op de trampoline gaan, al weet mijn blaas beter. Kaartjes sturen naar mensen die daar van glimlachen zullen. Leren remmen met skeeleren.

Niet teveel in wollige zinnen spreken, zwijgen als ik geen woorden weet. Luisteren en uit laten praten, ook als ik het antwoord al ken. Genoeg slapen. Niet met de telefoon in bed, of in elk geval minder. Boeken. En gedichten. Mooie zinnen, en die dan onthouden. Zachter kijken en minder oordelen. Niet doen alsof ik anders ben, onaardig durven zijn. Niet door iedereen lief gevonden willen worden. Niet bang zijn voor de agenda, gewoon mijn best doen. Het gras verticuteren. Een grasverticuteerder lenen.

Meer naar buiten, een school voor jou vinden. Proberen in het reine te komen met dat jij groot wordt, je grapjes verstaan en de ziel onder je arm vandaan begrijpen. Stilstaan zodat het vertraagd en we ondertussen doorgaan kunnen. Je aansporen maar niet per ongeluk tegenwerken. Een nieuwe tas met je uitzoeken, accepteren dat ik oud ben en onchill. De kabels van de televisie wegwerken. Aan jouw haren ruiken.

Mijn armen openen, ook als ze boos in de knoop liggen op mijn borst. Hopen dat je op schoot wilt, ook al moet ik dan omhoog kijken om je te zien. Snelbinders? Regenpak? Broodtrommel? Elke ochtend glunderen in de deuropening omdat je nog naar me zwaait en lacht om mijn deurmatdansjes. Verbaasd en overdonderd trots zijn wanneer je zegt: "Mam, mijn goede voornemen voor 2018 is dat ik al het snoep dat anderen niet meer nemen ga opeten."

En relativeren, altijd blijven relativeren.


Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant