Egbert Huttinga (95) voor de caravan van hem en zijn vrouw Willy (93) op camping Wiemelinkhof in Hengelo. Foto: Luuk Stam
Egbert Huttinga (95) voor de caravan van hem en zijn vrouw Willy (93) op camping Wiemelinkhof in Hengelo. Foto: Luuk Stam

Egbert (95) kan niet zonder kamperen

Algemeen

HENGELO - Ze zijn momenteel met afstand de oudste gasten op minicamping Wiemelinkhof in Hengelo, maar Egbert (95) en zijn vrouw Willy (93) Huttinga uit Zutphen voelen zich zeker niet te oud om te kamperen. "Wij vinden het heel gewoon."

Door Luuk Stam

Als het chemisch toilet van zijn caravan vol is, gaat Egbert Huttinga dat zelf legen. "Ja, dat moet toch gebeuren", zegt hij nuchter. "Zo'n ding is een keer vol." Waar hij dit heel normaal vindt, kijken andere gasten op deze minicamping – gemiddeld zijn ze zo'n dertig jaar jonger – vol bewondering toe.

Egbert en Willy Huttinga zijn zeer ervaren kampeerders. Zo'n drie weken staan ze nu op camping Wiemelinkhof en ze blijven totdat het slecht weer wordt. Op deze camping zijn ze niet voor het eerst. "Ik geloof voor de zevende of achtste keer", zegt Egbert. "Maar het kan ook de tiende keer zijn."

Ze houden van de rust, de natuur en de vrijheid op en rondom de camping. Zo kijkt Egbert vanuit de tuinstoel voor zijn caravan uit op een weiland met een stel bomen. Uit zo'n boom zag hij deze week nog twee buizerds wegvliegen. "Grote joekels", vertelt hij. "De mensen die hier zijn opgegroeid, zien het misschien niet meer zo, maar de omgeving rondom Hengelo is echt prachtig."

De twee 90-plussers moeten er dan ook niet aan denken om de hele zomer in hun Zutphense flatwoning door te moeten brengen. "Daar merk je niks van een mooie warme dag", zegt Egbert. "De klimaatbeheersing staat iedere dag op dezelfde temperatuur afgesteld. Je bent altijd binnen en je hebt er echt het gevoel dat je opgesloten zit."
Kamperen is voor hem en zijn vrouw daarom een must. Toch was er een moment – nu ruim vijf jaar geleden – dat de twee hun caravan verkochten. Het was mooi geweest met dat kamperen. Maar bij elke keer dat Egbert en Willy Huttinga in het jaar dat volgde een auto met caravan zagen rijden, begon het weer harder te kriebelen.

De druppel die de emmer deed overlopen was een bezoek aan kampeerwinkel Obelink in Winterswijk. "We waren op weg naar Enschede", blikt Egbert terug. "Mijn zoon had hoesjes voor slaapzakken nodig en dus gingen we even langs Obelink. Dan loop je daar toch even tussen de caravans door. Mijn vrouw zei: 'Wat denk je ervan?' Ik zei: 'Als jij ja zegt, dan zeg ik ook ja.' Nou, toen hebben we deze caravan gekocht."

Die splinternieuwe caravan maakt inmiddels alweer voor het vijfde jaar de zomer van Egbert en Willy mee. Ze zijn er zelfs al mee naar Duitsland geweest. De caravan bevalt goed. "Het was alleen beter geweest als we twee losse bedden hadden genomen", vertelt Egbert. "Op onze leeftijd is het niet handig als je over de ander heen moet klimmen als je er 's nachts uit moet. Maar we redden ons ermee."

Steun- en toeverlaat op de camping is zoon Egbert Huttinga junior (58). Hij woont in Lochem en reist met zijn campertje zijn ouders achterna. Op het campingveld staan ze naast elkaar. Hij kookt voor zijn ouders en het gezin eet samen. "Het is gezellig en leuk", vertelt zoon Egbert. "De meesten zijn hier een stuk jonger, maar mijn ouders genieten zo van het buiten zijn. Zolang het nog kan, blijven we dit doen."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant