Afbeelding

Column Luuk Stam - Kampioen

Algemeen

Kampioen

Terwijl ik dit schrijf, krijg ik een pushbericht op mijn telefoon. 'Rotterdam is vol', staat er. 'Vier feest Feyenoord thuis of elders.' Het is een advies van de politie. Duizenden mensen komen momenteel samen in de Maasstad. Ze vieren dat het gelukt is. Dat het eindelijk gelukt is. Feyenoord is over 34 wedstrijden de beste. Feyenoord is landskampioen!

Nu heb ik als liefhebber van het Nederlandse voetbal niet direct een voorkeur. Ajax of Feyenoord, het is mij om het even. Zondagmiddag was ik echter voor Feyenoord. Na zo'n seizoen en al die jaren wachten op de titel mocht het nu toch niet misgaan? De Rotterdammers hadden de gunfactor. Ik juichte voor Dirk Kuyt. Niet één, niet twee, maar drie keer!

Dat juist hij het deed, Dirk Kuyt uit Katwijk. Op televisie kwam een beeld langs van een tijd terug, toen hij nog in Turkije voetbalde. Het beeldfragment toont hoe Dirk zijn kinderen vertelt dat hij naar Feyenoord gaat. Allemaal krijgen ze een shirtje cadeau en springen ze van geluk door de tuin. Zondag sprongen ze weer van geluk. Nu op het veld van De Kuip.

De Kuip trilde. De Kuip zong. De Kuip huilde van geluk. Giovanni van Bronckhorst stond met tranen in zijn ogen. Willem van Hanegem was ontroerd. John de Wolf – weliswaar in een televisiestudio – moest zijn uiterste best doen om het droog te houden. Jan Boskamp vertelde dat hij zich kapot had geamuseerd. En dat hij René (Van der Gijp, uiteraard) op ging zoeken om het te vieren.

Deze maandag is de dag van de huldiging. Ruim honderdduizend mensen veranderen de Coolsingel en het Stadhuisplein in een zee van rood-witte vlaggen. Als Dirk Kuyt de schaal het bordes op draagt, ontbranden de fakkels en lijkt het wel alsof de stad in brand staat. Als dat zo is, dan brandt de stad van vreugde. De burgemeester van Rotterdam vertelt dat hij 'trots in het kwadraat' is.

In Amsterdam is het stil. Toch lijken zelfs de meest fanatieke Ajax-supporters vrede te hebben met deze afloop. Zij hebben jarenlang gelachen. Zo hadden zij schik met de website isfeyenoordalkampioen.nl (ik verzin het niet). Daar stond al die tijd: 'Nee. Feyenoord is nog geen kampioen.' Na achttien jaar, twee weken en vijf dagen staat er sinds zondagmiddag: 'Ja! Feyenoord is kampioen!'

Nu was dit voor de neutrale voetballiefhebber een bijzondere week. Donderdagavond genoten we immers nog met volle teugen van het Europese succes van Ajax. Ik moet zelfs bekennen dat ik vrijdag voor een rondje hardlopen een Amsterdams shirtje heb aangetrokken. Ooit gekocht in een vakantieoord, verstopt in de kast en uit pure euforie tevoorschijn gehaald. Ajax telt weer mee!

Op 24 mei moet het gebeuren. Volgende week woensdagavond. Dan speelt Ajax in Stockholm de finale van de Europa League tegen Manchester United. Het zal ongetwijfeld weer zenuwslopend worden, maar ik heb er vertrouwen in. Ik zie het pushbericht met het advies van de politie graag verschijnen: 'Amsterdam is vol. Vier feest Ajax thuis of elders.'


Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant